Tanuki-Manga

Komiks Ghost in the Shell – Comic Tribute, który ukazał się nakładem wydawnictwa J.P.Fantastica, jest zbiorem historii dziejących się w świecie znanym czytelnikom z mang Masamune Shirowa. Jednak tym razem nie on jest ich autorem, lecz różni twórcy, na których świat przedstawiony w oryginalnym Ghost in the Shell wywarł na tyle duże wrażenie, że postanowili dołożyć do niego swoją cegiełkę. Tak powstała antologia dziewięciu historii będących swego rodzaju fanfikami, czerpiąca garściami ze znanego czytelnikom świata, bardzo różnorodna pod względem zawartości.

Tomik składa się z dziewięciu opowiadań poruszających różnorodną tematykę, raczej niewychodzących poza nakreślone przez pierwowzór ramy, za to częściowo uzupełniających fragmenty świata. Tak jest na przykład w pierwszym z nich, A Day in The Life Yu Kinutaniego, gdzie dowiadujemy się, w jaki sposób Saitou po raz pierwszy zetknął się z Major. Treść jest prosta – zadanie polega na likwidacji jakiegoś osobnika, głównym bohaterem jest w sumie Saitou, a za tło robi narwany dowódca oddziału, typowy żołdak. Całość uzupełnia czysta, realistyczna kreska i proste kadrowanie. Zupełnie inny koncept widać w kolejnym opowiadaniu, Ten, który steruje z cienia Boichiego. Tym razem Sekcja 9 musi zhakować ducha osoby, która kontroluje premiera i wykorzystuje go do swoich celów. Tyle że jedynym momentem do tego dogodnym jest orgazm, więc Major musi użyć swoich wdzięków, by doprowadzić sztuczne ciało premiera do tegoż. Sam koncept historii jak najbardziej pasuje do ilustracji – czyli pozwala zaprezentować Motoko w skąpym wdzianku oraz w scenie erotycznej, która nawet dostała kolorowe strony. Ten autor otrzymał też dodatkowe cztery strony, na których podzielił się swoimi pierwszymi wrażeniami ze spotkania z twórczością Shirowa.

Akcja trzeciego opowiadania, Closed City Tomonoriego Inoue, dzieje się z kolei w dzielnicy zamieszkanej przez stuprocentowych, niezcyborgizowanych ludzi, gdzie Sekcja 9 toczy śledztwo w sprawie morderstwa osobnika, jak się okazuje, całkiem zcyborgizowanego. W jego trakcie wychodzi na jaw, co tak naprawdę się tam dzieje, także to, że nie każdy wygląda na tego, za kogo się podaje. Atmosfery typowej historyjki z życia gliny dopełnia kreska przypominająca styl rysowania spotkany w starszych komiksach, choć niektóre sceny mogą się wydać zbyt realistyczne. Z kolei fabuła Meeting Again Masayukiego Yamamoto toczy się przynajmniej dziesięć lat po rozpadzie Sekcji 9. Starzejący się Batou, który razem ze swoim Fuchikomą pędzi żywot łowcy nagród, w trakcie kolejnego zlecenia otrzymuje dziwny sygnał. Jak się wkrótce okazuje, nie on jedyny, a konkluzją wydarzeń jest jedno z optymistyczniejszych zakończeń w tomiku. Optymizmem i oparami wyjątkowego absurdu tchnie też dzieło Yu Imaiego Major obibok, gdzie w alternatywnym świecie Batou, Motoko i Aramaki są częścią „szczęśliwej rodziny Dziewiątek”, a największym zmartwieniem jest zmuszenie tytułowego obiboka do zrobienia czegokolwiek, na przykład do podjęcia pracy.

W inne nuty uderza natomiast refleksyjna Klasyka Nokuto Koike. Rozważana w niej jest bowiem przez Batou kwestia tworzenia wspomnień i ich odtwarzania. Jednak próba wrócenia do dokładnie tego samego momentu w czasie okazuje się o wiele trudniejsza, niż się wydaje. Kolejna opowieść, W niewoli błogostanu Nobuakiego Tadano, wydaje się początkowo zwykłą historyjką o ochronie świadka przed zabójcami, ale zmienia się w… coś, czemu zdecydowanie zabrakło paru stron do rozwinięcia i konkluzji. Szkoda, bo w połączeniu z lekko psychodeliczną kreską miałoby szansę na wzbudzenie we mnie większego zainteresowania. Interesująca kwestia homogeniczności systemu i przydatności wyróżniających się jednostek została natomiast podjęta w Hopeful Monster Takumiego Oyamy, gdzie Tougusa, jeszcze pracujący w policji, okazuje się właśnie taką nieprzystającą jednostką. Nieprzystającą, a jednak ważną w ogólnym rozrachunku, i bardzo dobrze przystosowaną do zmian niekorzystnych dla większości.

Na deser zaś czytelnik dostaje dziesięć krótkich historyjek Tony’ego Takezaki o codziennym życiu Sekcji 9 w wydaniu humorystycznym. Mamy tu propozycje ekranizacji serii w różnych stylach, od typowego Gatchamana po amerykański horror w technikolorze. Snucie wizji, co by było, gdyby Sekcja 9 musiała łatać dziurę w budżecie sprzedażą gadżetów. Albo gdyby linka Major w trakcie sławnej sceny z kamuflażem nie wytrzymała. Jak dla mnie idealne optymistyczne zakończenie tomu składającego hołd klasykowi.

Tomik jest dobrą propozycja dla fanów Ghost in the Shell – z błogosławieństwem autora rozszerza nieco przedstawiony świat, choć niewiele nowego wprowadza. I pokazuje, że nie tylko zwykli ludzi piszą fanfiki – czasem poważni autorzy także, zwłaszcza do utworów, które miały na nich duży wpływ.