Tanuki-Manga

Odpalone przez żołnierzy Angeliki ładunki wybuchowe powodują ogromną ilość ofiar, ale o dziwo, ze znanych nam postaci nie ginie niemal nikt. Niemniej jednak okazuje się, że celem całej akcji nie było zniszczenie podziemnych dzielnic, ale wciągnięcie do walki jak największej liczby żołnierzy i policji, tak by nikt nie chronił prawdziwego celu – szefa administracji miejskiej. Ów szef okazuje się jeszcze jednym psychopatą tego sortu, co Giovanni, Herbst itd., choć kto wie – może autor przyjemnie nas zaskoczy i jednak coś wyciśnie z tej postaci. Ale to tylko część szóstego tomu, albowiem więcej niż połowa poświęcona została retrospekcji (Heine opowiada o swoim dzieciństwie). Nie można powiedzieć, aby ujawnione zostały jakieś rewelacje – większości tego, o czym mówi Heine, można było domyślić się już wcześniej.

Mimo że mamy do czynienia dopiero z szóstym tomem, odnosi się wrażenie, że historia zmierza do zakończenia. Niby do zrobienia zostało jeszcze sporo, ale autor w zasadzie odkrył już wszystkie karty i jeżeli nie zdecyduje się na rozpoczęcie jakiegoś zupełnie nowego wątku, to nie widzę, czym by jeszcze mógł zaskoczyć czytelnika. Szkoda trochę zupełnie porzuconych historii gangsterskich z samego początku – były znacznie ciekawsze od wydumanego i mroczno­‑naiwnego wątku z szalonymi naukowcami. Cóż, na tym etapie trudno już mieć jakąś nadzieję, że fabuła w Dogs posłuży za coś więcej, aniżeli pretekst do efektownych strzelanin i dramatów osobistych, nie zawiodą się natomiast osoby czytające serię głównie dla kreski.

Strona techniczna wydania na tym etapie uległa już stabilizacji i recenzowany tomik wyróżnia się na tle swych poprzedników jedynie niemal całkowitym brakiem numeracji. Aż cztery strony przeznaczono na reklamę, co stosunkowo rzadko się zdarza we współcześnie wydawanych komiksach japońskich. Kolorową stronę na wstępie poświęcono Badou, innych dodatków tomik nie zawiera.