Tanuki-Manga

Zmarł autor Berserka… :( Straszna wiadomość. Nie było mu dane dokończyć swojego dzieła, ale niech spoczywa w pokoju.

Nawet jeśli komiks czyta mi się dobrze, a kreska jest genialna to strasznie mnie denerwuje niespójność w wydaniu JPFu. Tu coś ucięte, tam czegoś brak, jakieś dodatkowe niepotrzebne białe kartki tu i tam. O brzydkich grzbietach nie wspominając. Ale przychodzę tutaj głównie z jednym pytaniem. Czy tylko w moim egzemplarzu 25 tomu brakuje spisu treści? W recenzji tego tomu nie ma o tym wzmianki, więc jestem po prostu ciekaw, bo jak na razie jest to jedyny tom z 28 jakie posiadam, który nie ma spisu rozdziałów. Czy jest to wada mego tomu, czy kolejne z wielu niedoróbek wydawnictwa?

Najlepsza manga, jaką kiedykolwiek czytałem – i chyba najlepsza, jaka kiedykolwiek powstała, sądząc po opiniach innych. Normalnie unikam długich serii, ale przygody Guttsa śledzę od lat i nie przestają mnie one emocjonować. Autor wziął to co najlepsze ze wschodu i zachodu, tworząc opowieść, której chyba tylko Wiedźmin może dorównywać w swoim gatunku, a i tak nie jestem pewien, która z tych dwóch serii jest lepsza.

Najlepsze Dark Fantasy jakie wyszło do tej pory. Wiedźmin może temu buty czyścić.
Guts to mój ulubiony protagonista ze wszystkich fikcyjnych światów, z którymi miałem do czynienia. Mroczny badass, wściekły niczym demon, brutalniejszy od twojej starej, uśmiechający się jak szaleniec wojownik. Jego życie to pasmo plot twistów srających na niego (tak, bo lekko mówiąc, negatywnie na niego oddziałują) jak się tylko da.
A sam świat, w którym przychodzi mu żyć, jest równie po*ebany. A to, że kreska i potwory są stylizowane na bazie zachodniej kultury, dodaje tylko temu klimatu.

Polecam! :)

PS:

Anime (te które wyszły do tej pory i prawdopodobnie to, które ma wyjść) nie oddadzą klimatu mangi. Choć obejrzeć można, bo i tak są niezłe.

Niech ktoś mi może wyjaśni, na czym ma polegać Berserkowy seksizm. W niemal każdej recenzji ktoś o nim wspomina, ale jakoś rzadko potrafi odnieść się do konkretów. Jeśli ma chodzić tylko o  kliknij: ukryte  wielokrotne próby zgwałcenia Caski, które w końcu doszły do skutku, pamiętajmy, że głównego bohatera spotkało na początku coś bardzo podobnego (a brakiem realizmu jest sądzić, że w tej materii panuje równouprawnienie). Tutaj autor też nieźle popłynął – nie potrafię odnieść jego reguły „silniejszy charakter kobiety = większe upokorzenie” do czegokolwiek poza raz już wymienionym  kliknij: ukryte  gwałtem na Casce. Moim zdaniem najsilniejszymi charakterami wśród postaci kobiecych mogą poszczycić się  kliknij: ukryte  Luca i Flora. Żadnej z nich nic szczególnie upokarzającego nie spotyka (poza profesją jednej z nich, która jednak zdaje się dziewczyny nadmiernie nie kłopotać).

Jeśli ktoś potrafi jakoś wyjaśnić mi, na czym ma polegać sławny Berserkowy seksizm, to byłabym wdzięczna.

No i jest! Nowy rozdział z numerkiem 338! Sam się zdziwiłem jak poszperałem, że wyszedł już miesiąc temu i nikt nie wspomina. Może przez to,że JPF wydaje?
Na razie jak to dla „przejściowego” rozdziału między głównymi akcjami Arc`ów nie zapiera dechu w piersi,ale lepsze,że coś jest.

Miałem nie kupować, ale jak zobaczyłem w empiki stwierdziłem dlaczego, nie. Format taki, sobie obwoluta biała, ok. Ogólnie zam historie od kilku lat. Pamiętam strony fanowskie, na których wielcy fani pisali masę bzdur. Cała sprawę z „Królem Wilków”, którego kupiłem. Jakoś historia „Berserka” nie robi to na mnie już jakiegoś większego wrażenia, mam nadzieje że zostaną wydane wszystkie tomy w Polsce, oraz staną w widocznym miejscu u mnie w pokoju. Jednak to takie kupowanie bardziej przez szacunek do autora niż jakoś wydania, bo wydanie jest naprawdę średnie lekko mdłe i zamglone, nie równe i robione na szybko. Mam prośbę o polecenie jakieś książki fantasy,tylko bez oczywistych oczywistości. ;p

Miałem z tą mangą kontakt wiele lat temu, więc gdy teraz sięgnąłem po świeżo wydany tomik pierwszy to właściwie jak lektura od początku. I muszę przyznać, że to dalej bardzo przyjemna rzecz. Proste, błyskotliwie narysowane dark fantasy – pewnie, jedną z jego podstawowych zalet jest to, iż jest jedną z nielicznych tak mało japońskich mang w tym nurcie, na zachodzie takich powieści wyszło już sporo. Niemniej, dla kogoś, kto wychował się na przygodach Conana albo Kane'a, lektura Berserka to prawdziwa frajda. Oby to się jednak na naszym rynku utrzymało.

Argh jakie to jest irytujące!

Griffith dostał takiego ogromnego power upa że to jest aż bajka. Ma ogromną armię składającą się z ludzi i demonów, ma pod swoimi rządami apostołów, ma alter ego które też daje mu jakieś umiejętności, ma poparcie prawie całej populacji świata włącznie z opornym kościołem, żeni się z królewną i zbudował sobie ogromną stolicę.
A Gutts? On ma maluteńką ekipę składającą się z :
- dwóch elfów
- jednej świruski
- dzieciaka
- czarodziejki
- Dwóch były ludzi kościoła
- i nieoficjalnie tego rycerza czaszki, chociaż on się pojawia raz na ruski rok.
Ma wprawdzie jeszcze tą swoją zbroję ale ona wyrządza mu duże szkody.

Protagonista jest w tej mandze naprawdę szmacony, autor chyba skupił się na wątku Griffitha i zapomniał o naszym poczciwym Gutsie. Naprawdę mam nadzieje że bohater też załapie jakiś power up, chociażby maluteńki. Fajnie by było gdyby np. Slan która jest nim zafascynowana (żeby nie powiedzieć zauroczona,zakochana akcja w jaskini trolli pozostawia wiele niedomówień) by się do niego przyłączyła, co jest NIESTETY mało prawdopodobne. Może także jego demoniczny syn coś zaradzi na niedole swojego staruszka, np. zamieszka w zbroi i dzięki temu Gutts nie będzie odczuwał skutków ubocznych ale i dostanie trochę więcej mocy. Albo część apostołów odejdzie od Griffitha i dołączy do Guttsa (nie mówię o ludziach, ponieważ siłą rzeczy prędzej czy później sami się skapną, mam nadzieje że nie za późno).

Tak btw. to chyba jedyna manga fantasy (nie licząc masy hentai, która mają przypięty gatunek fantasy tylko dlatego że zgwałcono jedną elfkę czy coś) w której wszystko co się rusza, chce cię zgwałcić xD

Wielki jastrząb światła, zbawca światła pogromca ciemności ma w swej armii setki demonów, jakoś nikogo to nie dziwi.

Gdyby nie ten świrnięty babsztyl to czytałbym z chęcią, ale co to za przyjemność z lektury skoro guts zamiast wesoło wszystko rozwalać musi bawić się w niańkę i pilnować żeby żaden penis nie spenetrował jego lubej. Chociaż może wrócę do tej mangi, zobaczymy ile będę miał czasu, Berserk to pożeracz czasu, jak zaczynałem wieczorem mangę czytać to o 4 rano szedłem spać w środku tygodnia xd, a jak zacząłem oglądać mangę to skończyłem rano ;p

Mam nadzieje że zobaczę więcej gwałtów, rozwałek i ... mniej Casci, którą uważam za jedną z najładniejszych kobiet w anime i mandze ale irytuje mnie.

Plotki się potwierdziły – JPF wydaje Berserka. Rzeź zaczyna się w październiku.

Manga jest genialna, ale jej nie czytam zbyt bardzo puff mnie casca. Jest ciężarem dla gutsa, i nie potrafi zrozumieć że to griffith jest tym złym i to puff jego trzeba się bać. Jej monolog to ugu uuu gugu i tyle. Najgorsza postać.

Wycięto wulgaryzymy.

Moderacja

Kompletnie nie zgadzam się, jakoby Berserk był kierowany głównie do mężczyzn. I nie mam na myśli tego, że „nie zgadzam się, że dziewczynki lubią tylko róż, cukierki i romansidła” – Berserk to pozycja z ABSOLUTNIE NAJWIĘKSZĄ ILOŚCIĄ CIEKAWIE SKONSTRUOWANYCH KOBIECYCH POSTACI jaką w życiu widziałam. Tak, największą, wliczając w to filmy i książki. W Berserku kobiety to nie tylko kwiatki do kożucha, służące jedynie do zabiegania o nie (choć i takie są, w mniejszości) i reprodukcji, myślące tylko o swym Księciu na białym rumaku, ani też nie „wojownicze księżniczki” w skąpych skórzanych zbrojach. Kobiety w Berserku są pełnoprawnymi bohaterami serii, mającymi swoje problemy (nie związane tylko z uwodzeniem mężczyzn), cele (też nie związane tylko z uwodzeniem mężczyzn) i charakter (nie złożony jedynie z cech słodka/ostra i ładna/mądra), no i… stanowią ponad połowę ważnych dla fabuły bohaterów. Brawo, tak dobrego dla dziewczyn tytułu ze świecą szukać – nie mam pojęcia, o co chodziło z tym targetowaniem w facetów :P

Już straciłem nadzieje że Berserk kiedykolwiek zostanie wznowiony. Nowy rozdział to bardzo miła niespodzianka.

Magazyn Young Animal potwierdził : Berserk rusza 11 kwietnia!

Czy ktos wie czy i kiedy bedzie kontynuacja obecnie stoi na :Berserk 333 : Fantasia Arc: Chapter of Elf Island Paradise

i cisza

Mam pytanie do kogoś kto czyta mange i oglądał anime: Czy akcja anime toczy się dokładnie jak w mandze???
Chciałam mange czytać, ale nie wiem czy mogę zacząć od momentu zakończenia anmie. Z góry dzięki za odpowiedź :)

Mangę według mnie w zasadzie można podzielić na dwie części. Pierwszą kończy historia o fałszywych elfach atakujących wioskę, druga zaś trwa nadal i pewnie trwać będzie do końca. Czynnikiem decydującym o podziale jest klimat. Pierwsza część jest ciężka, mroczna, krwawa, depresyjna i takiż jest główny bohater. W drugiej (z pewnymi wyjątkami) widać gwałtowną „odwilż”. Nawet Guts staje się bardziej ludzki i stara się kontrolować nienawiść. Z dark fantasy historia zmienia się w zwykłe fantasy. Muszę przyznać, że przy pierwszych rozdziałach klimat mangi i postawa Gutsa (szczególnie jego pogarda dla cudzego życia) mnie po prostu przytłoczyły. Później gdy ich zabrakło, zatęskniłem za nimi.

Tak, akuratnie takie pomysły mi się podobają, jednak wątpię, aby ktoś dał się na to nabrać. Wystarczy kilka sekund, aby sprawdzić, że coś takiego jak GR­‑Semic nie istnieje. I ten napis tytułowy wyglądający jak przeróbka z pudełka od Tekkena 5 xD

Jak w tytule.

Berserk wielką mangą jest. Tak wielką, że trzy razy podchodziłam, zanim zabrałam się na dobre. Po raz pierwszy odstraszyły mnie pierwsze odcinki anime, po raz drugi stwierdziłam, że jak chcę tragedii to mogę włączyć Wiadomości. Za trzecim razem tomiki same weszły mi w ręce- przyznacie, że takiego obrotu sprawy się nie lekceważy.

Chciałabym omówić wszystko i nie wiem od czego zacząć? Od rysunku, który doskonale oddaje zmiany nastroju, świetnie odwzorowując zarówno ruch miecza jak i hafty sukienki? Od doskonale zbudowanego świata? A co mi tam, zacznę od początku. Od bisha nad bishe, którego, gdyby umiejętności pozwoliły, wyhaftowałabym sobie na poduszce, chusteczce i torbie na książki.

Miałam ten komfort, że czytałam bez spojlerów. Naiwna czytelniczka po raz kolejny dała się nabrać na znany schemat. Pokażmy, że jest źle. OK, widziałam. Pokażmy, że kiedyś było dobrze. Pewnie gdyby jakiś magiczny portal wessał mnie do Midlandu to na dwóch łapkach pobiegłabym służyć pod dowództwem Gryffitha. To było piękne. Cudowne. Śliczne. Pokażmy, jak się zepsuło. Skutek był taki, że po  kliknij: ukryte  Zaćmieniu rzuciłam czytanie w diabły i obraziłam się na autora. Jak on mógł mi to zrobić? Wziąć i tak po prostu zepsuć chodzący ideał?

Boczyłam się ładnych parę lat, ale gdy znowu wzięłam mangę do ręki odwołałam wszystko, co wysmarkałam, czytając tamte rozdziały.  kliknij: ukryte  Gryffith od początku był jakiś nie taki. Tylko ja byłam ślepa. W końcu oni zawsze tacy są. Amoralne dranie mają wszystkie kwalifikacje na tych dobrych- piękno, charyzmę, inteligencję. Ludzie zrobią dla nich wszystko. A oni od dobrych różnią się jedynie tym, że wiedząc o tym, paskudnie to wykorzystają. Na ten moment  kliknij: ukryte  Gryffith ma dwie możliwości- albo upadnie na pysk, albo zostanie mesjaszem na amen, czczonym i uwielbianym i tylko czytelnicy będą pamiętać o lesie mieczy na wzgórzu.

Guts taki interesujący się nie wydawał- swój chłop, mniej do pitki, zdatny do wybitki. Z początku trochę w cieniu Gryffitha, potem coraz bardziej interesujący. Wzrusza, nie będąc jednocześnie pipą totalną. Mogłabym rozpisywać się długo- ale po co piać peany, które już dawno zostały spisane? Wszyscy tacy waleczni, ale w walce bezradni, choć nie do końca. I te wszystkie mrówcze zatargi i ludzkie sprawy, które okazują się być niczym w obliczu postanowień losu. Albo raczej zdają się niczym- bo ciągle gdzieś jest furtka, że jednak się może udać. W atmosferze ciężkiej jak sto kowadeł.

Z drobiazgów- podoba mi się, że Miura pamiętał, że nie zawsze silniejszy/lepiej uzbrojony wygrywa. Wystarczy chwila nieuwagi, zawahanie, patyk w oko i już wszystko można zmienić.

Niestety ostatnie chaptery trochę straciły pary. Ostatni arc jakby z innej opowieści. Porzuciliśmy to co ważne i miotamy się po morzu, niczym w erpegu. Ufam jednak, że autor ma pomysł, jak to wszystko poprowadzić.

I dwa pytania.

Czy w historii ktoś odmówił przyjęcia w poczet Apostołów? Niby jest tu konieczna wola wzywającego, ale zdanie można zmienić w ostatniej chwili. Co jeśli ktoś się rozmyśla widząc taką ofiarę? Co jeśli w ich miejsce ofiaruje siebie?

I tradycyjnie- jak na dziś dzień obstawiacie zakończenie?