Tanuki-Manga

Futaba Yoshioka nie znosi chłopców. Płeć przeciwna ją mierzi i sprawia, że nie wie, jak się zachować. Dlatego też od zawsze trzymała się głównie z dziewczynami. Do momentu, gdy spotkała Kou Tanakę, chłopaka, który wydawał się inny niż reszta. Niespodziewane pierwsze zetknięcie, ukradkowe spojrzenia, przypadkowe spotkanie w świątyni podczas deszczu. Brzmi jak początek całkiem obiecującego romansu? Główna bohaterka miała podobne wrażenie, do dnia letniego festiwalu, kiedy to została wystawiona do wiatru przez Kou. Na domiar złego po zakończeniu wakacji dowiedziała się, że Tanaka zmienił szkołę i już więcej go nie zobaczy. Tak jej się przynajmniej wydawało, dopóki kilka lat potem w liceum nie zobaczyła podejrzanie podobnego do jej pierwszej miłości nauczyciela, a potem nie spotkała nowego chłopaka, który sprawił, że serce zaczyna jej bez powodu bić szybciej. W wyniku odgórnych sił działających w shoujo okazuje się, że ten chłopak to faktycznie Kou. Jednak uradowana ponownym spotkaniem Futaba nie podejrzewa, co ją tak naprawdę czeka. Jej ukochany bardzo się zmienił przez te kilka lat. Niegdyś uroczy chłopak aktualnie jest grubiańskim bucem, którego bohaterka ma ochotę udusić. Dodatkowo dziewczyna ma problem ze swoimi przyjaciółkami, przed którymi musi udawać nieatrakcyjną dziwaczkę, żeby tylko się im nie narazić. Zazdrosne koleżanki nie byłyby w stanie tolerować kogoś, kto miałby szanse podobać się chłopakom. Futaba staje więc na głowie, aby wywierać jak najgorsze wrażenie na płci przeciwnej, ponieważ boi się zostać sama. Wyniosła bardzo złe doświadczenia z gimnazjum i nie chce ryzykować, że znowu wszystkie osoby w klasie się od niej odwrócą.

Jak jasno wynika z powyższego, Ścieżki młodości to dość typowo zaczynające się szkolne shoujo. Tym, co jednak wyróżnia tę serię na tle innych już od pierwszego tomu, jest fakt, że główna bohaterka nie prezentuje typowo rozmamłanego i nijakiego charakteru. Wręcz przeciwnie, osobowość ma w gruncie rzeczy dość silną. Nie jest nierozgarniętą idiotką, jeśli zauważa problem, próbuje go rozwiązać, choć nierzadko wymaga to od niej sporej odwagi. Zaś motorem napędowym wszelkich zmian jest Kou. On dla odmiany, poza robieniem z siebie konkursowego gbura i może dwoma momentami, kiedy jest milszy dla Futaby nie prezentuje sobą na razie zbyt wiele. Od razu daje się zauważyć, że ma za sobą trudną przeszłość i wymaga cackania się jak z jajkiem. Yoshioka nie należy do łatwo poddających się osób, więc postanawia za wszelką cenę zbliżyć się do niego. Ona jeszcze nie wie…

Technicznie tomik nie pozostawia wiele do życzenia. Manga jest wydana na bardzo ładnym, eleganckim, białym papierze. Kolorowa obwoluta z obrazkiem przedstawiającym główną bohaterkę od razu przyciąga wzrok. Nie podobał mi się tylko dosyć nieczytelny tytuł, który można było nieco wyróżnić, np. białą obwódką. Nie zauważyłam żadnych błędów w druku, literówek ani innych potknięć technicznych. Brakuje mi jak zwykle w przypadku mang numeracji stron, która w Ścieżkach młodości jest dość szczątkowa.

Tłumaczenie natomiast pozostawia troszkę do życzenia. Dialogi trzymają się kupy, ale brakuje im czegoś – są sztywne i nieco pozbawiają postaci charakterów, które wydają się przecież wyraziście zarysowane. Nie podoba mi się też, że bohaterowie, którzy są w liceum, mówią mało młodzieżowym językiem. Są zbyt grzeczni i ugłaskani, a używane słownictwo wydawało mi się dość dziwne. Znalazłam też kilka potknięć. Przede wszystkim nie mogę zrozumieć, dlaczego na okładce i na jednej ze stron wewnętrznych pod polskim i japońskim tytułem mangi pojawia się kawałek tekstu po angielsku. Skoro manga została wydana po polsku, lepszym pomysłem byłoby albo przetłumaczenie wszystkiego, albo opuszczenie tego fragmentu. Ponadto już pierwsze zdanie pierwszej strony komiksu zgrzyta użytym „ciężko” („Chłopcy to dla mnie ciężki temat”). Nie podobało mi się też „zetknięcie się wzrokiem” na stronie 56 i „to by było na tyle” ze strony 141. Zdarzało się też, że następującym po sobie zdaniom brakowało logicznej spójności. Pomimo powyższych wad muszę jednak przyznać, że mangę czyta się całkiem przyjemnie. Bez problemu można się zorientować w historii i relacjach między postaciami.

Pierwszy tomik jest dość obiecujący, a chociaż fabuła nie wygląda na specjalnie skomplikowaną, to bohaterowie mogą intrygować. Zwłaszcza że oprócz głównej dwójki autorka przedstawiła kilka postaci pobocznych, które na pewno będą miały swoje role do odegrania. Jednak tym, co mnie urzekło, jest zdecydowanie główna bohaterka, która zdaje się wykraczać poza typowe schematy. Dla fanów shoujo, którzy docenią nietuzinkową główną bohaterkę Ścieżki młodości powinny stanowić doskonałą rozrywkę.