Tanuki-Manga

Tsugumi Kawana na biznesowej kolacji spotyka swoją nieodwzajemnioną licealną miłość. Nie da się chyba banalniej zacząć mangi josei. Na szczęście po dosłownie kilku stronach Rie Aruga wprowadza element oryginalny – obiekt uczuć głównej bohaterki kilka lat wcześniej uległ wypadkowi i porusza się na wózku inwalidzkim. W zasadzie nie jest to żadna niespodzianka, bo taki obrót spraw sugeruje już okładka. Tsugumi szybko przekonuje się, że ambicja i upór w dążeniu do celu Ayukawy nadal jej imponują, jednak mężczyzna nie chce się z nikim wiązać i widzi w Tsugumi tylko koleżankę z pracy.

Debiut Kotori w gatunku josei trzeba zaliczyć do udanych. Pierwszy tom Perfect World mile mnie zaskoczył – autorka zgrabnie połączyła historię miłosną dla nieco starszych czytelniczek z dość realistycznym (choć nieco skrótowym) pokazaniem codzienności ludzi jeżdżących na wózku inwalidzkim. Nie grzęznąc w depresyjnym bagnie, mangaczce udaje się przedstawić zwyczajne problemy ludzi, którzy stracili władzę w nogach, i pokazać, jak reagują na swoje ograniczenia (zwłaszcza jeśli są sportowcami) oraz jak wymagający jest związek z osobą niepełnosprawną. Przemyca w historii trochę smutku, ale i trochę nadziei.

Polskie wydanie jest bardzo porządne, jak przystało na Kotori. Zarówno papier, jak i druk są bardzo dobrej jakości, a czcionki nie tylko przyjemne dla oka, ale też najbardziej podstawowe, a przez to należące do moich ulubionych. Przypisy są zawsze gdzieś z boku na tej samej stronie, na której pojawia się wymagający wytłumaczenia termin, nie ma więc potrzeby odrywania się od lektury i szukania wyjaśnienia na samym końcu, co jest zdecydowanie wygodne. Język tłumaczenia jest bardzo zgrabny i lekki; moim faworytem jest pewien dialog mający miejsce w restauracji przed udaniem się na zjazd absolwentów liceum – pewien poważny problem został w nim przedstawiony z nienachalnym humorem. Nie jestem jedynie przekonana do okrzyków „Wiwat!” po wyjściu młodej pary z kościoła – teraz już nikt tak raczej nie mówi, lepiej wyglądałoby neutralne „Gratulacje!”.

Na samym końcu znajduje się kilka słów od autorki oraz podziękowania.