Tanuki-Manga

Tsugumi budzi się w szpitalu – na szczęście upadek z peronu zakończył się lekkimi obrażeniami głowy i złamaną nogą. Naturalnie, zjawiają się jej zmartwieni rodzice, którzy po raz kolejny próbują wyperswadować córce związek z niepełnosprawnym mężczyzną. Ojciec dziewczyny posuwa się nawet dalej – na osobności wprost prosi Ayukawę, aby zerwał z jego córką, oczywiście ze względu na dobro Kawany. Jakby tego było mało, Nagasawa, zakochana w Ayukawie rehabilitantka, staje się coraz bardziej bezczelna i bez żadnych oporów podkopuje wiarę w przyszłość relacji zarówno u Tsugumi, jak i u swojego podopiecznego. Nie można też zignorować wyznającego Tsugumi miłość Koreedy, przybiegającego na każde zawołanie wielbiciela z niezaprzeczalną zaletą w postaci dwóch działających nóg (to sarkazm z mojej strony, żeby nie było wątpliwości).

Z jednej strony bardzo się wciągnęłam w tom trzeci Perfect World, a z drugiej – czytało się go bardzo trudno. Gorąco kibicuję głównej parze, a mało rzeczy irytuje mnie równie mocno, jak komentujące związki osoby trzecie (mam tu na myśli zarówno rywali, jak i rodziców i znajomych), które wiedzą lepiej niż główni zainteresowani. Mangaczce całkiem nieźle wychodzi tworzenie wiarygodnych postaci (na tę chwilę jest ich więcej niż tych niezbyt realistycznych), bardzo zgrabnie udało jej się przykładowo pokazać drugą, milszą twarz surowego ojca Tsugumi – chociaż jeszcze nie jest idealnie, po odpowiednim doszlifowaniu tej umiejętności widzę w autorce spory potencjał. Niech tylko daruje sobie kartonowych rywali sztucznie podnoszących dramatyzm opowieści.

Na końcu tomiku pojawiają się dwie dodatkowe strony z podziękowaniami oraz kilkoma słowami od Rie Arugi, które pokazują, że mangaczka się przykłada i słowo „research” nie jest jej obce, czym bardzo u mnie punktuje.

Bardzo cieszy mnie joseiowy debiut Kotori – przyjemna dla oka okładka, porządne wykonanie i przede wszystkim wciągająca fabuła sprawiają, że nie mogę się doczekać kontynuacji.