Tanuki-Manga

Nagasawa postanowiła przyjechać do Matsumoto, by porozmawiać z Kawaną – okazuje się, że w szlachetnym celu, ponieważ zamierza przeprosić ją za swoje zachowanie. Niestety, dziewczyny nie za bardzo mogą sobie pogadać, bo po chwili zjawia się nieproszony Koreeda, pomimo że Tsugumi wcześniej wielokrotnie dała mu do zrozumienia, że nie potrzebuje jego towarzystwa. Karny jeżyk dla pana w okularach! Oprócz przeprosin Nagasawa na koniec swojej wizyty raczy główną bohaterkę informacją, że ona i Ayukawa są razem. Kawana jej uwierzyła, ale ja nie bardzo.

Jednak to tylko wydarzenie z samego początku tomiku. Jego większą część zajmuje historia (już teraz zdradzę, że chwytająca za serce i wciągająca) dwóch zupełnie nowych, całkiem sympatycznych postaci, które Tsugumi poznaje w szpitalu. Kaede jeździ na wózku, a Keigo, jej chłopak o dość przytłaczającej aparycji, uczęszcza na ten sam kurs dla opiekunów osób niepełnosprawnych co główna bohaterka. Jego planem jest zbudować dla swojej dziewczyny dom bez barier, aby mogła w miarę normalnie, a przede wszystkim godnie i bez utrudnień funkcjonować w codziennym życiu. Oj, coś czuję, że wiem, do kogo to nas doprowadzi…

Na ostatnich stronach znajduje się kilka słów od mangaczki do czytelników oraz podziękowań dla osób, które pomagają jej tworzyć Perfect World. Widać z nich, że autorka jest pełna zapału i stale gromadzi potrzebne informacje, co się jej bardzo chwali.

Na okładce widzimy Kawanę stojącą naprzeciw Ayukawy siedzącego na wózku. Porównałam sobie okładki wszystkich tomów i faktycznie są one subtelną sugestią co do stosunków pomiędzy dwojgiem głównych bohaterów w danym tomie. Uch, nie zaspoileruję sobie dalszych okładek, zdecydowanie nie, chociaż mam dużą ochotę. Warto czekać cierpliwie na kolejne tomiki z tak wciągającą historią i tak starannie wydane.