Tanuki-Manga

Kyouka dostaje do wykonania pierwsze zadanie jako pracownica Zbrojnej Agencji Detektywistycznej, postanawia więc dać z siebie wszystko. Jednak przeszłość cały czas ją prześladuje, a Mafia szybko się o nią upomina. Na dziewczynę i Atsushiego zostaje nasłana Kouyou Ozaki – kierowniczka tej grupy przestępczej, dowodząca oddziałem prowadzącym przesłuchania. W ich walkę włączają się Kunikida i Miyazawa, a następnie dwaj pracownicy Gildii: John Steinbeck i Howard Phillips Lovecraft. W ten sposób rozpoczyna się wojna trzech organizacji Uzdolnionych. W jej ramach szef Mafii zleca skrytobójczy atak na Fukuzawę oraz misję zniszczenia statku – bazy Gildii i zabicia jej dwóch członków: Nataniela Hawthorne’a i Margaret Mitchell. Muszę przyznać, że po lekturze straciłam wszelką nadzieję na jakiekolwiek dłuższe wątki związane z codzienną pracą Agencji czy prowadzeniem spraw przez poszczególnych jej członków. Zanosi się na koncentrację wyłącznie na walkach i działaniach bojowych, co na dłużą metę wydaje się po prostu nużące.

W tomie piątym Bungou Stray Dogs pojawia się sporo nowych Uzdolnionych. Większość z nich to członkowie Gildii o swojsko brzmiących nazwiskach i nazwach Zdolności. Ich wprowadzenie oznacza, że liczba bohaterów przewijających się przez karty mangi gwałtownie wzrasta. Z jednej strony jest to intrygujące i wzbudza zaciekawienie, z drugiej jednak strony można odnieść wrażenie, że służy to jedynie zaprezentowaniu wiedzy i pomysłowości autorów. W tym tomie aż trzy postacie lubują się w wygłaszaniu kwiecistych i często mało zrozumiałych stwierdzeń (czyt. bredzą bez sensu). Ulubiona sentencja Kouyou to „Kwiaty kwitnące w ciemnościach tylko w mroku znajdą ukojenie”. Z kolei Fitzgerald popisał się m. in. następującą mądrością: „Pieniądze są koszmarne. Z każdą rzeczą, którą za nie kupujemy, tracimy jedno marzenie”, zaś inny członek Gildii, Hawthorne, wygłasza praktycznie same nawiedzony przemowy. Ciekawym wątkiem jest ukazanie bardziej mrocznego oblicza Dazaia – w końcu byłego członka Mafii. A jakby na deser na samym końcu ponownie pojawia się Akutagawa.

Na okładce tomu piątego widnieje trzech członków Agencji i pewny siebie, uśmiechający się ironicznie przywódca Gildii w otoczeniu sylwetek swoich sześciu podwładnych, którzy pojawiają się w tej części. Rysunek jest dynamiczny, stonowany kolorystycznie i jak zwykle przyciąga uwagę. Wewnątrz znajdują się cztery rozdziały, po trzech z nich umieszczono karty postaci, a po jednym stronę z oczami wybranych bohaterów. W charakterze dodatków występuje rozmowa Dazaia i Chuuyi oraz tekst rysownika, w którym zdradza, o czym świadczy wygląd źrenic postaci. W tym tomie brak posłowia od tłumaczki, za to zamieszczono jedną reklamę wydawnictwa Waneko.

Po tym, jak liczba wykorzystanych zachodnich pisarzy znacząco wzrosła, nurtuje mnie pytanie, czy doczekamy się Władysława Reymonta ze Zdolnością Jagna na Taczce albo Henryka Sienkiewicza z Dokąd idziesz.