Tanuki-Manga

Tom dziesiąty Bungou Stray Dogs składa się z pięciu rozdziałów, z których cztery zawierają historie poboczne, a piąty – ostatni – wraca do głównego wątku. Z pierwszego dowiadujemy się, jak członkowie Agencji spędzają wolny czas i jak bardzo są niebezpieczni, gdy wróg nieopatrznie zaatakuje coś lub kogoś dla nich ważnego. Drugi koncentruje się na Atsushim, który dostaje zadanie przeprowadzenia śledztwa w sprawie mężczyzny potrąconego przez ciężarówkę. Ofiara okazuje się osobą dobrze mu znaną, przez co tygrysołak po raz kolejny musi się zmierzyć z bolesną przeszłością. Ta opowieść najmniej mi się podobała ze wszystkich i to wcale nie dlatego, że nie lubię nurzania się w traumach. Zadawanie cierpienia jako metoda wychowawcza to równie beznadziejny motyw jak gwałt w roli dowodu miłości. Głównym bohaterem trzeciego rozdziału jest Kunikida. Ułożył on perfekcyjny dzienny plan zajęć i zamierza go zrealizować punkt po punkcie. Niestety, Dazai i pewien przestępca postarają mu się w tym przeszkodzić. Dzięki tej opowieści możemy lepiej poznać kolejnego członka Agencji, jego sposób myślenia i ideały.

Kunikida jest również ważną postacią rozdziału czwartego, ponieważ wraz z Atsushim udaje się do Kataia Tayamy – byłego członka Agencji, nazywanego brokerem informacji, który dzięki swojej Zdolności kontroluje elektronikę znajdującą się w zasięgu wzroku bez konieczności jej dotykania. Powodem wizyty jest zlecenie analizy chipu umieszczonego na kontrolerze „Moby Dicka”. Na miejscu okazuje się, że Katai nie jest w stanie im pomóc, gdyż się zakochał i z powodu chaosu panującego w sercu nie potrafi już korzystać ze swojej Zdolności. Atsushi wpada na pomysł odnalezienia obiektu jego westchnień – czarnowłosej piękności. W trakcie poszukiwań natykają się na członkinię Mafii Higuchi, która również interesuje się tą tajemniczą kobietą. Jest to najlżejsza i najzabawniejsza ze wszystkich historii zawartych w tym tomie, a do tego zawiera zaskakującą informację. Pojawia się w niej odniesienie do głównego wątku, jednak dopiero piąty rozdział na dobre do niego wraca. Po odprężającym i urozmaicającym fabułę przerywniku w postaci scenek z życia Agencji czas na konfrontację z kolejną podejrzaną organizacją. Mafia porywa Fiodora Dostojewskiego, który w trakcie ostatecznego starcia z Gildią przejął kontrolę nad „Moby Dickiem”. Ace – jeden z członków zarządu – decyduje się sam go przesłuchać. Od razu okazuje się, że nowy przeciwnik Mafii i Agencji jest wyjątkowo bezwzględny i niebezpieczny.

Jakość wydania nie uległa zmianie. Obwoluta i kolorowe strony wewnątrz tomiku nadal cieszą oczy. Wewnątrz, oczywiście oprócz kolejnych rozdziałów mangi, znajdziemy: jedną kartę postaci, stronę z podziękowaniami ozdobioną rysunkiem czarnowłosej piękności oraz posłowie tłumaczki, w którym opisuje ona nie tylko postacie i Zdolności pojawiające się w tym tomie, ale także japońskie dania wspomniane na skrzydełku obwoluty. Tym razem brak reklam wydawnictwa. Tradycyjnie warto zajrzeć pod obwolutę, gdzie znajduje się krótki komiks o spotkaniu zarządu Mafii w sprawie organizacji lunchu biznesowego. Zastanawiam się tylko, jaki cel mają autorzy, tworząc takie fragmenty. Czyżby „uczłowieczenie” przestępców i pokazanie ich od innej strony? Jedyne, do czego mogłabym się przyczepić, to konieczność nadmiernego rozgięcia tomiku na stronie 133, żeby móc odczytać pierwsze słowo z kwestii wypowiadanej przez Higuchi.