Tanuki-Manga

Nadchodzi długo wyczekiwany festiwal szkoły Aoba. Przygotowania przebiegły pomyślnie, wszystko zostało dopięte na ostatni guzik, jednak nie wszyscy potrafią cieszyć się tą radosną imprezą. Arata po raz kolejny zaczyna mieć wyrzuty sumienia, że nie powinno go tam być, gdyż już niedługo zniknie z pamięci przyjaciół.

Jego zachowanie i próby unikania kontaktu z otoczeniem zauważają niemal wszyscy wokół. Działania podejmuje Kariu, która, nie przebierając w słowach, uświadamia koledze, że niepotrzebnie unika towarzystwa. Przypomina, że to dzięki niemu organizacja festiwalu przebiegła tak sprawnie, a jego obecność i pomoc pozwoliły wcześniej wielu osobom na nawiązanie nowych relacji i zmierzenie się ze swoimi problemami. Dzięki temu Arata uświadamia sobie, że nie wszystko zniknie bez śladu, a jego drugie szkolne życie ma sens.

Przygotowania do festiwalu i wydarzenia w jego trakcie pozwoliły pokazać zmiany, jakie zaszły w głównych bohaterach. Widać, że obecność Kaizakiego miała duży wpływ na otoczenie, a on sam stał się częścią tego towarzystwa. Emocjonalne słowa Kariu są na to najlepszym przykładem. W tej części śledzimy również kolejne etapy rozwoju Hishiro, a także wpływ pary obiektów doświadczalnych nie tylko na siebie, ale także na pracowników prowadzących ReLIFE. Na wszystkich szczeblach zaczęto się zastanawiać, czy istnieje możliwość pozostawienia wybranych wspomnień obiektów poddanych eksperymentowi. Towarzyszy temu prawdziwy rollercoaster emocji, które zostały niezwykle wiarygodnie ukazane oraz osadzone w wydarzeniach.

Poziom polskiego wydania nie uległ zmianie. Tom wydrukowany jest w całości w kolorze, jedynie na okładce pod obwolutą znajdziemy dwie monochromatyczne, zabawne yonkomy. Na samym końcu umieszczone są krótkie podziękowania i kilka słów od So Yayoi. Przekład utrzymuje wysoki, dobrze znany czytelnikom poziom. Znajdziemy tu dobrze dobrane słownictwo, a także płynne dialogi, w których nie zabrakło odpowiednio nacechowanych emocjonalnie zwrotów. Błędów nie zauważyłem, więc korekta spisała się na medal.

Dziesiąty tom ReLIFE potwierdza wszystkie moje dotychczasowe obserwacje na temat tej mangi i zmusza mnie, by po raz kolejny powtarzać słowa zachwytu. Mógłbym się przyczepić jedynie do niezbyt uzasadnionego zachowania Araty, którego wątpliwości powinny zostać rozwiane już w poprzednich tomach. Muszę jednak przyznać, że dzięki temu autorka doskonale pokazała dojrzewanie Kariu oraz miała okazję podkreślić wpływ, jaki wywarł na otoczenie główny bohater, a to wynagradza z nawiązką takie niewielkie potknięcie. W sumie to już naprawdę moje czepialstwo, a teraz nie pozostaje nic innego, jak czekać na kolejny tom i ciąg dalszy historii.