Tanuki-Manga

Yukari wraca do domu i zawiera z matką ugodę – obiecuje ukończyć liceum, natomiast rodzicielka ma się spotkać z szefową agencji modelek i poważnie rozważyć plany życiowe córki. Uszczęśliwiona takim obrotem sprawy bohaterka natychmiast zabiera się za naukę, ma wszak do nadrobienia kilka dni sprawdzianów. Jednak cały czas nie daje jej spokoju kłótnia z George’em… Którego, podobnie jak Miwako, Arashiego i Isabellę, najbardziej zajmuje ukończenie sukni.

W tomiku czwartym odbywa się wreszcie pokaz, do którego bohaterowie tyle się przygotowywali. Nazwałabym go swego rodzaju punktem kulminacyjnym całej serii – od tego momentu akcja coraz wyraźniej zmierza ku zakończeniu. Nie znaczy to oczywiście, że robi się mniej ciekawie, ale czuć pewien spadek napięcia. Nie ma to także w żadnym razie wpływu na przyjemność czytania – po prostu tak jest i tyle. Podoba mi się pokazanie początków znajomości George’a i Isabelli – ten wątek sprawia, że postać teoretycznie zaliczana do grona głównych bohaterów, a jednak pełniąca dotąd rolę marginalną, dostaje swoje pięć minut. W tym tomiku pojawia się też nowa bohaterka – Kaori, stara znajoma George’a, studiująca w Londynie, która przyjechała do Japonii jedynie po to, by zobaczyć pokaz, który sama kiedyś wygrała. Chociaż pojawia się na krótko, jest osóbką mającą pewien wpływ na fabułę. Czytelnik ma także okazję poznać ojca George’a, dotąd znanego jedynie z opowiadań bohaterów.

Tak jak w poprzednich tomikach, polskiemu wydaniu niewiele można zarzucić. Przekład utrzymuje ten sam, co najmniej przyzwoity poziom, nie zauważyłam błędów ani literówek. Jedyną jego, mało zresztą istotną wadę stanowi kilka nieprzetłumaczonych onomatopei. Wydanie pierwsze z 2004 roku wydrukowano na nieładnym, żółtym papierze, zawiera też jedną kolorową stronę na początku (zdaje się, że o tym nie wspomniałam, ale posiadane przeze mnie tomiki pierwszy i trzeci również takową posiadają), której aktualnie drukowane na białym papierze wydanie jest pozbawione – chyba po to, żeby nie było za wesoło. Jakość druku nadal jest dobra, a i numerację stron rozmieszczono tym razem w taki sposób, że rzeczywiście jest przydatna. Także obwoluta, na której umieszczono Arashiego, prezentuje się ładnie i estetycznie.

Polski wydawca zamieścił w tomiku dodatkowo informacje o sprzedaży wysyłkowej, spis tytułów wydanych przez Waneko, listę punktów sprzedaży, w których można zakupić mangi, wzór prawidłowo wypełnionego blankietu pocztowego oraz reklamy takich tytułów, jak Tu Detektyw Jeż, Locke Superczłowiek, Cześć, Michael i serii artbooków dostępnych jedynie na specjalne zamówienie.