Tanuki-Manga

Królewski dziedzic dał początek nowej erze. Młody faraon, Wielki Totmes III, jest za mały, by samodzielnie rządzić krajem, dlatego pomaga mu jego matka. A jest nią nie kto inny, jak Hatszepsut, która wreszcie przejęła władzę w Egipcie. Ma wiele pomysłów i planów na poprawę jakości życia mieszkańców kraju, zaczynając chociażby od odbudowy dawnej stolicy Egiptu, Awaris. Jak się jednak szybko okazuje, jej władza bez wsparcia duchownych i możnych jest za mała. Szczególnie że stopniowo przeciwko niej buntuje się także ukochany syn. Na szczęście do pałacu powraca dawny przyjaciel, Senenmut, obecnie znany pod imieniem User, który oferuje nie tylko pomoc przy odbudowie miasta, ale także ramię do oparcia. Problem polega na tym, że ani on, ani Hatszepsut nie są tymi samymi ludźmi co kilka lat temu.

Czwarty tom Oka Horusa. Kobiety, która została faraonem przybliża czytelnikowi trudności związane z przejmowaniem władzy. W tomiku dzieje się dużo i w szybkim tempie, a autorka przekazuje nam nie tylko wiedzę o wydarzeniach w pałacu, ale także ciekawostki o starożytnym Egipcie. Niby mimochodem, ale jednak wplata w zdania wiele szczegółów z życia mieszkańców tego kraju, dzięki czemu manga zyskuje w oczach dojrzalszego czytelnika.

Jak zawsze zaczynam od ogółu, dlatego czas przejść do szczegółu. W czwartej części przygód Hatszepsut istotną rolę odgrywać będzie zilustrowany na okładce syn młodej królowej matki. Na ponad dwustu stronach mangi obserwujemy dorastanie Djehutiego, gdyż takie imię nosi młody faraon już nazwany Wielkim Totmesem III. Chie Inudoh udało się przekonująco pokazać jego przemianę z naiwnego dziecka w pozbawionego skrupułów chłopca, i to zaledwie za pomocą kilku godnych uwagi manipulacji. Co ciekawe, mimo że młody faraon nie należy do najmilszych osób, czytelnik i tak może obdarzyć go cieniem sympatii, a to wszystko dzięki zachowaniu odpowiednich proporcji w kreacji jego postaci. Zapewne właśnie przez wzgląd na moje zainteresowanie Djehutim mniejszą uwagę poświęciłam powracającemu z podróży Senenmutowi.

Pod względem wydania w tomiku nic się nie zmieniło. Manga wciąż wyróżnia się zachowaniem najwyższych standardów wydawniczych, w których trudno dopatrzeć się skazy. Nie zauważyłam żadnych błędów tłumaczeniowych ani jakichkolwiek niedopatrzeń w druku. Tomik tradycyjnie kończy się dodatkiem Zapytaj Anubisa.