Tanuki-Manga

Video Girl Żul? Tak, ten tytuł pasowałby całkiem nieźle do tego tomiku. Dziadek powraca do Gokuraku, sugerując Ai, aby z kolei wróciła pod dach Yoty. Sęk w tym, że Moemi również pakuje się do mieszkania swojego chłopaka. Ai, która nie ma w związku z tym gdzie się podziać, ląduje na ulicy. Przypadkowo dowiaduje się, co się stało z Natsumi. Odziedziczywszy jej namiot, rozkłada się w jakiejś bocznej alejce, wiodąc smutne życie bezdomnej video girl.

A sprawca (właściwie sprawczyni) całego zamieszania? Moemi widzi cały czas, że Yota nie wyrzucił do końca jeszcze z serca Ai. Postanawia zatem zmienić taktykę i być bezwzględna w swoich dążeniach. Pozbywając się stopniowo zahamowań, które wywołała u niej próba gwałtu, coraz bardziej prowokuje Yotę, który w pewnym momencie sam o mało nie posuwa się za daleko. Jednak mimo prób, para pozostaje nadal na etapie relacji platonicznych, choć jedno i drugie wyraźnie chciałoby już pójść dalej.

Smutny los Natsumi został przedstawiony dość skrótowo i czytelnik nie wie do końca, czy jeszcze przyjdzie mu spotkać tę chyba najbardziej zdecydowaną i konkretną z bohaterek mangi. Autor postanowił poznęcać się też nad Ai, której nie oszczędza scen znanych polskim fanom z Dziennika z zaginięcia. I kto wie, czy nie skończyłoby się to dla głównej bohaterki tragicznie, gdyby nie bohater, o którym część czytelników zapewne zdążyła już zapomnieć.

To kolejny tom, który w zasadzie przedłuża budowanie związku Yoty i Moemi, wprowadzając do fabuły niewiele. Ponownie mamy tu na pierwszym planie perypetie miłosne tej dwójki. Ai schodzi na dalszy plan, dopiero pod koniec wracając tam, gdzie jej miejsce. Niemniej, niewiele tutaj momentów prawdziwie kluczowych dla rozwoju akcji. Cóż, skoro autor nie założył sobie, kiedy i jak skończy, to można się było tego spodziewać.

Na okładkę wróciła Ai, tym razem w wersji blond. Sześć stron to okładki rozdziałów (w tym jedna dwustronna), zaś trzy ostatnie to informacje o sprzedaży wysyłkowej mang Waneko.