Tanuki-Manga

Dante zostaje uratowany, ale to nie koniec kłopotów grabarzy. Kiedy próbują pojmać Dio, na scenę wkracza Roen i poważnie rani Riddle'a. Sytuacja jest o tyle poważna, że Hayato użył już Klucza Zmierzchu i każda kolejna próba stanowi dla niego spore zagrożenie. Oczywiście, chłopak nie ma zamiaru pozwolić, żeby jego towarzysz zginął, dlatego postanawia zaryzykować. Jak łatwo się domyślić, rytuał nie przebiega gładko – Hayato traci przytomność, ale kiedy wszyscy sądzą, że już po nim, młody następca tronu budzi się… Problem polega na tym, że zachowuje się zupełnie inaczej niż zwykle.

Oto kolejny motyw stary jak świat, czyli przebudzenie się czegoś lub kogoś w ciele bohatera. Tym razem tajemniczy gość okazuje się bardzo potężnym bytem, który z łatwością rozprawia się z Dio i Roenem. Oczywiście, nie oznacza to końca upiora – nasz czarny charakter wykorzystuje odpowiedni moment i ucieka z placu boju, pozostawiając unieruchomionego podwładnego. Dalej następuje braterska rozmowa Dio z Dantem i powrót do Katakumb, gdzie bohaterowie liżą rany po trudnym starciu.

Ponieważ do końca mangi nie zostało dużo, autorka już teraz zdradza, kim jest istota, która przejęła kontrolę nad ciałem Hayato. To też dosyć popularny motyw, ale psuć nikomu radości z lektury nie będę. Dość powiedzieć, że szykuje nam się następny mały dramat. Mimo to, stawiam mangaczce plus za to, że bohaterowie (Dante i Hiren) od razu informują królową o dziwnych wydarzeniach, zamiast czekać nie wiadomo na co. Druga sprawa – Hayato zaczyna zadawać sensowne pytania w związku z jego kontraktem z Riddle’em. Co prawda, mam pewne wątpliwości związane ze szczerością odpowiedzi grabarza, ale nie można mieć wszystkiego. Ważne, że Higasa Akai nie zwalnia tempa, zapowiadając już kolejne starcie mieszkańców Katakumb z upiorami, tym razem w piekielnych dekoracjach.

Na obwolucie tomu szóstego mamy Riddle'a i Roena, chociaż nie nazwałabym ich czołowymi postaciami omawianej części. W ogóle tym razem trudno wskazać jednoznacznie głównego bohatera – naturalnie autorka domyka wątek Dantego, Hirena i Dio, ale równie istotną rolę gra Hayato. Zresztą jakie ma to znaczenie, na bisza zawsze miło popatrzeć, a skoro sama twórczyni nie stroni od fanserwisu, pozostaje cieszyć oczy i nie zadawać zbędnych pytań. Jakość wydania tradycyjnie nie odbiega od normy – druk jest w porządku, takoż papier i tłumaczenie. Mam tylko wątpliwości co do sformułowania …strzelisz kopytami! w znaczeniu „wyzioniesz ducha”. Znam wersję „wyciągnąć kopyta”, ale być może ta użyta w mandze to jakiś regionalizm, o którym nie słyszałam. Oczywiście, nie zabrakło też porcji humoru – na końcu znajdziemy komiksowy, zabawny dodatek, a i na okładce znalazło się miejsce dla kilku żartów. Ostatnie strony to zapowiedź następnej części i stopka redakcyjna.