Tanuki-Manga

Zbuntowana przeciwko założeniom „gry” grupa, w której skład wchodzą idealistycznie myślący Shuuya, uratowana przez niego Noriko i realista Shogo, już od pierwszych chwil istnienia musi zmierzyć się z brutalną rzeczywistością. Dwójka nawołujących do zawieszenia broni dziewcząt ginie niemalże na ich oczach, zaś bezradność wobec śmierci kolegów z klasy wystawia na próbę naiwne nadzieje głównego bohatera, a w dodatku prowadzi do kolejnej sprzeczki między nim a Kawadą. Jak się wkrótce okazuje trzeźwe i do bólu realistyczne myślenie Shogo Kawady wynika z czystego doświadczenia, ale podsłuchujący wszystkie rozmowy uczniów Kamon ma inne wytłumaczenie dla takiego zachowania.

Chyba typowe już dla tej serii staje się to, że poczynania głównego bohatera wcale nie stanowią dominującej treści tomiku. Podobnie jak w drugim tomie, również tym razem fabuła skupia się na bohaterach drugoplanowych, dzięki czemu czytelnikom przedstawiona zostaje intrygująca postać Mitsuko Soumy, stanowiącej uosobienie wszystkich problemów wychowawczych, jakie tylko mogłyby przyjść do głowy szkolnym psychologom. Jako że młoda dama nie stroniła od kontaktów z mężczyznami, w znacznej części ten fragment opowieści przypomina mangę z gatunku hentai. Stosunków płciowych ukazanych z dbałością o detale jest sporo, a uważny czytelnik z pewnością zwróci uwagę na wymyślną autocenzurę, która wynika chyba bardziej z postanowień japońskiego prawa niż z powściągliwości Masayukiego Taguchiego. To najlepszy dowód na to, że Battle Royale to zdecydowanie opowieść dla dorosłego czytelnika, który nie obawia się wrażenia, że wcale nie ma do czynienia z komiksem japońskim.

Rysunek z obwoluty trzeciego tomu jest o wiele bardziej stonowany niż w poprzednich częściach i nieco usypia czujność, za to po otwarciu okładki od razu widać cały czar tej mangi (w dosłownym i przenośnym znaczeniu). W dialogach ponownie króluje cięty młodzieżowy język pełen zmyślnie użytych wulgaryzmów, aczkolwiek tym razem nie rzuciły mi się w oczy żadne popularne ostatnio teksty pokroju „wiedz, że coś się dzieje”. Rażących błędów w kategorii pisowni czy też interpunkcji również nie znalazłem. Na końcu mangi znajdują się wypowiedzi autorów mangi opisujące ich emocje podczas tworzenia Battle Royale, a także fragmenty opinii japońskich czytelników.