Tanuki-Manga

Nauczyciel powinien wspierać swoich uczniów, nawet jeśli na pierwszy rzut oka widać, że należą oni do bardzo ciężkich przypadków. Taką osobą jest Tomoko Nomura. Czy zgłoszenie nastolatki, która delikatnie mówiąc, nie grzeszy inteligencją, na casting do wyborów miss będzie dobrym rozwiązaniem? Czy dzięki temu, co wydarzy się na scenie, klasa zmieni zdanie o swojej koleżance? Przychodzą takie momenty w życiu każdego człowieka, w których nawet największy wróg może okazać się wybawicielem z bardzo trudnej sytuacji. Zwłaszcza jeśli na szali znajduje się nasza reputacja i dorobek dotychczasowego życia. Przekonał się o tym przewodniczący Uchiyamada. Co zrobił dla niego Onizuka i jak wspomniany przewodniczący odwdzięczy się za pomoc? W miłości i na wojnie wszystko jest dozwolone. Azusa Fuyutsuki jest obiektem westchnień i marzeń nauczyciela matematyki – Suguru Teshigawary. Jednak na drodze do podboju jej serca stoi nie kto inny, jak Onizuka, którego koniecznie trzeba usunąć ze szkoły. Czy Teshigawarze uda się pozbyć kłopotliwego współpracownika?

Piąty tomik GTO kontynuuje wątki Miyabi Aizawy i Tomoko Nomury, rozpoczęte w poprzednim, z czasem spychając je na dalszy plan. Następnie po raz kolejny zostają poruszone problemy przewodniczącego Uchiyamady, z których wybawia go sam Onizuka. W ostatnich rozdziałach rozpoczyna się wątek Suguru Teshigawary – pewnego siebie absolwenta Uniwersytetu Tokijskiego, obsesyjnie zakochanego w Azusie, której dla odmiany podoba się tytułowy bohater (choć sama jeszcze nie chce się do tego przyznać). Z powodu takiego obrotu spraw Teshigawara dochodzi do wniosku, że należy usunąć rywala ze szkoły. Tym samym manga zaczyna robić się nieco monotonna – Onizuka przeszkadza komuś z nauczycieli lub uczniów, co doprowadza do powstania planu usunięcia go z niej, zaś koniec końców nasz bohater musi jakoś z tego wybrnąć. Ilość humoru w recenzowanym tomiku spadła drastycznie, sprawiając, że ma on nieco poważniejszy klimat i jest bardziej skoncentrowany na wątkach obyczajowych.

Tomik został wydany na papierze gorszego gatunku, który ma tendencję do żółknięcia z upływem czasu. Posiada też obwolutę, czyli de facto nic nie różni go od wcześniejszych części tej mangi, wydanych w naszym kraju. Zarówno błędy stylistyczne, jak i dziwne konstrukcje zdań pojawiają się coraz rzadziej, co bez wątpienia można uznać za plus. Słownictwo z gwary młodzieżowej lub stylizowanej na nią wciąż jest wykorzystywane i raczej nie ulegnie to już zmianom. Ostatni rozdział tomiku został zakończony ilustracją przedstawiającą Onizukę, która jest tak czarna, że jej treść jest kwestią bardzo dyskusyjną. Niestety nie mam pojęcia, czy to wina drukarni, która nałożyła za dużą ilość tuszu, czy może jakiś inny wypadek przy pracy, niemniej jednak wygląda to źle. Waneko umieściło od siebie sześć dodatkowych stron, zawierających spis i cennik wydanych mang, listę punktów, w których można je nabyć oraz przykład poprawnego wypełnienia blankietu pocztowego dla osób, które chciałyby zamówić tytuły bezpośrednio u wydawcy.