Tanuki-Manga

Korzystając z chwili przerwy w pracy na farmie, Yugo i Aki regenerują siły, siedząc na brzegu malowniczego górskiego strumienia. Zupełnym przypadkiem wdają się w poważną rozmowę o planach na przyszłość i metodach realizacji tychże planów – scena dość krótka, ale istotna dla późniejszych relacji między bohaterami. Dyskusję przerywa im ojciec Mikage, łypiący złowrogo zza drzewa na córkę zbytnio spoufalającą się z podejrzanym typkiem. Następnego dnia Yugo nawet nie zdaje sobie sprawy z faktu, że nadopiekuńczy tatuś przydziela mu morderczą ilość prac do wykonania tylko z zemsty – jeszcze mu taki owaki będzie córkę bałamucił, niedoczekanie jego… W zamęczeniu chłopaka przeszkadza ojcu rodziny katastrofa z krowami w tle, w usunięciu skutków której pomaga starszy brat Hachikena, pojawiając się nagle jako ten rycerz na dwukołowym rumaku. Na szczęście nie zabawia na farmie zbyt długo, dzięki czemu Yugo nie dostaje rozstroju nerwowego od przebywania w jego towarzystwie. Za to nasz bohater o mało nie schodzi na zawał, gdy przez swoje roztargnienie naraża rodzinę Mikage na duże straty – zapłata za pracę w ferie nie budzi w nim w związku z tym spodziewanego entuzjazmu i do szkoły Yugo wraca w dość minorowym nastroju.

Głównym motywem graficznym na okładce trzeciego tomu są prosiaczki, bezczelnie tupiące po głównym bohaterze i prosiaczkami również zaprząta sobie głowę rzeczony bohater na początku nowego semestru. Urodzone wiosną maluchy zdążyły sporo podrosnąć, wykarmiony osobiście przez Hachikena Wieprzowinek nie różni się już rozmiarem od rodzeństwa i coraz bardziej zbliża się dzień, w którym to on zostanie skonsumowany. Rozważania o smutnym losie świni zostają na jeden wieczór przerwane wyprawą na lokalny festyn, gdzie uczniowie technikum Ezono jak co roku kontynuują świecką tradycję wyżerania do ostatniego okruszka wszystkiego, co tylko mogą dostać jadalnego na straganach.

Po festynie Yugo o mało nie zostaje przykładnie ukarany za złamanie regulaminu szkoły, dzięki gumowemu uchu oraz ptasiemu móżdżkowi kolegi Tokiwy, który przypadkiem podsłuchuje urywki jego rozmowy z Yoshino, koleżanką z klasy, a potem zdecydowanie nadinterpretuje to, co usłyszał. Sprawiedliwości jednak staje się zadość i plotkarz przez następne trzy dni przerzuca gnój w czynie społecznym. W międzyczasie Yugo, po długich rozmyślaniach, podejmuje decyzję, jak rozwiązać problem Wieprzowinka.

Dodatków w tomie trzecim jest niewiele: dwie yonkomy i parę słów od autorki. Muszę przyznać, że tym razem sens dowcipu w pasku traktującym o dyrektorze szkoły rozminął się ze mną o lata świetlne, ponieważ jedyną reakcją, na jaką było mnie stać po obejrzeniu kadrów, było uniesienie brwi w lekkim zdziwieniu. Druga yonkoma ujawnia nam sekretne marzenie Aki, a w kąciku autorskim dowiadujemy się, że nie wszystkie pomysły autorki mają jakikolwiek sens. Samo wydanie stoi na poziomie standardowym w tej chwili dla naszego rynku: druk równomiernie nasycony w całym tomie, tłumaczenie oraz liternictwo bez żadnych potknięć, numeracja stron zachowana. Można by było się przyczepić do uciętych kadrów, ale odnoszę wrażenie, że jeszcze dłuższa chwila minie, zanim cokolwiek w tej kwestii zacznie się zmieniać.