Tanuki-Manga

Zbliża się Nowy Rok w Ezono. Hachiken, zamiast wrócić na przerwę świąteczną do rodzinnego domu, pozostaje w szkole. Sytuacja ta budzi konsternację nie tylko rodziny chłopaka, zwłaszcza jego brata, który chciał przedstawić mu żonę Rosjankę, ale także nauczycieli zajmujących się zwierzętami hodowlanymi. Otóż chłopak namieszał im w planach tajnej noworocznej wyżerki, na którą został zaproszony pod warunkiem dochowania tajemnicy – żeby za rok kolejnym uczniom nie przyszło do głowy zostać w szkole tylko po to, by najeść się do syta lokalnych przysmaków. Rzecz jasna nie zabrakło tutaj krótkiej historii kulinariów i upraw, które zagościły na stole.

Po przerwie świątecznej do akcji wkraczają zwerbowani przez Yugo członkowie funduszu, który zakupił mięso wieprzowe ze świń wyhodowanych w Ezono. Tym razem jednak oprócz bekonu będą robić też cienką, niemiecką kiełbasę. Po początkowym optymizmie okazuje się jednak, że produkcja sama w sobie łatwa nie jest, a gotowe wyroby trzeba będzie wypromować i sprzedać. Rzecz jasna cała odpowiedzialność i ustalenie ceny spadły na Yugo, który wybrnął z sytuacji obronną ręką.

Jak to w Silver Spoon bywa, oprócz wątków głównych oglądamy równie ciekawe wątki poboczne, dylematy i przeżycia bohaterów. Po raz kolejny nie zabrakło ciekawostek branżowych, demonstracji produkcji słodyczy i kiełbasy czy przemyśleń na temat modelu biznesowego gospodarstw rolnych. Rzecz jasna nie zapomniano o japońskich tradycjach noworocznych – hatsumode.

Hachiken ciągle jest też mocno poruszony sprawą bankructwa gospodarstwa Komaby. Zwłaszcza że były kolega zdaje się tylko grać twardego, a jego coraz bardziej nieprzyjemne zachowanie, uciekanie od znajomych, tylko pogłębiają obawy Yugo. Silver Spoon przyzwyczaiło nas jednak do tego, że ciężką, poważną tematykę równoważą elementy komediowe. Nie zabrakło więc naprawdę udanych gagów i scen komicznych, stanowiących jedną z głównych zalet tytułu.

Jakość tłumaczenia stoi na naprawdę wysokim poziomie. Przekład jest płynny, a użyte zwroty i słownictwo dobrze dopasowane do tematyki mangi. Błędów ani literówek nie zauważyłem. Jeśli chodzi o czcionkę i czytelność tekstu, to w zasadzie nie mam się do czego przyczepić. Również oprawie technicznej nie mogę niczego zarzucić. Tomik ma kolorową obwolutę ze skrzydełkami. Z przodu obwoluty znajduje się ilustracja Aki Mikage z koniem, nie zabrakło też tytułu i numeru tomiku. Z tyłu umieszczono streszczenie wydarzeń z początkowych rozdziałów tego tomu, ozdobione obrazkami przedstawiającymi Yugo i Aki, hot doga i charakterystyczny krowi dzwonek. Grzbiet zachowuje schemat z poprzednich tomów. Okładka i grzbiet pod obwolutą poza brakiem kolorów nie odbiegają niczym od ilustracji na obwolucie, natomiast na tylnej okładce znajdziemy wycinek z mangi traktujący o jogurcie. Wewnątrz tomiku znajdują się dwie kolorowe strony, a na samym końcu podano przepisy na potrawy z Ezono, którymi zajadali się bohaterowie mangi.