Tanuki-Manga

Za każdym razem, gdy tylko wydaje się, że gorzej być już nie może, główny bohater Welcome to the N.H.K. pakuje się w całkowicie nowe tarapaty. Tym razem daje o sobie znać jego słabość do wszelakich używek – narkotyczny koktajl powoduje, że Tatsuhiro trafia do szpitala, a zajmujący się nim lekarz o całej sprawie powiadamia rodzinę. Matka z ojcem są bezradni, ale po raz kolejny próbują pomóc synowi i przyjmują go z powrotem pod swój dach, by w znajomym, przyjaznym otoczeniu miał szansę dojść do siebie. Są przy tym realistami i po kryjomu planują wysłanie go do specjalistycznej kliniki.

Piąty tom mangi kontrastuje te problemy z pozornie beztroskim życiem innych bohaterów. Kaoru mimo gwarancji spokojnej przyszłości na rodzinnej farmie wciąż buntuje się w imię spełnienia własnych ambicji i nie może dojść do porozumienia z dziewczyną. Misaki po raz kolejny bez większego powodzenia próbuje powrotu do szkoły. Małżonkowie w stanie zimnej wojny, ludzie izolujący się od wyzwań i zagrożeń realnego świata, hipokryci udający dobroć dla osiągnięcia korzyści – takich właśnie przypadków pełne jest otoczenie bohatera, który na każdym kroku znajduje potwierdzenie swoich paranoidalnych lęków i natrafia na wzmagające depresję wydarzenia. Można odnieść wrażenie, że cały świat oszalał.

Smutna i ponura rzeczywistość nie pozostawia tym razem zbyt wiele miejsca na spontaniczny humor, stąd prawdopodobnie pojawienie się lekkiej, wręcz głupkowatej historyjki Agent specjalny Tatsuhiro, umieszczonej po zwyczajowym „pamiętniku” głównego bohatera (tym razem w formie listu do rodziców). Autor pozwolił sobie w niej na odrobinę szaleństwa, z którym wstrzymywał się w głównych rozdziałach dla zaakcentowania przeciwności losu, z jakimi muszą sobie radzić postacie.

Techniczna strona wydania pozostaje na poziomie dla serii standardowym, co akurat w przypadku Welcome to the N.H.K. należy rozumieć bardzo pozytywnie. Nie zaobserwowałem problemów większych niż okazjonalna literówka, typograficzne pozostałości z japońskiego wydania i o kilka więcej niż poprzednio ściętych dymków przy zewnętrznym brzegu strony (bez ubytku tekstu, tak więc mających fundamentalne znaczenie jedynie dla estetów). Z tyłu tomiku nieco więcej miejsca poświęcono na reklamę wydawnictwa i przygotowywanych nowości, przydatną głównie dla czytelników stroniących od internetu lub takich, którzy swoją przygodę z mangą dopiero zaczynają.