Tanuki-Manga

Intrygi snute przez Fynn są coraz bardziej śmiałe, skoro więc Marron nie uwierzyła, że Chiaki nie żyje (choć zniknął jej dosłownie sprzed nosa), to czas przejść do planu B, czyli po prostu spróbować ją zabić – wtedy na pewno moc Szatana wzrośnie! W realizacji planu przeszkadza jej nagła interwencja anielskich przyjaciół – Accessa oraz dwóch „zaginionych w akcji”, czyli Cersii i Toki. Szczególnie ten pierwszy jest zdeterminowany, by sprowadzić ją z powrotem na właściwą drogę i wyznać jej swoje uczucia. Co ostatecznie przynosi efekt… Wspólnymi siłami udaje się im nie tylko nawrócić zbuntowaną anielicę, lecz nawet pomóc jej w awansowaniu w niebiańskich szeregach. Skoro zaś Fynn i Marron się wreszcie pogodziły, to kto by tam pamiętał o Chiakim? A ten naprawdę wpadł w ręce wroga i grozi mu śmiertelne niebezpieczeństwo. Moc rosnącego w siłę Szatana sprawia, że sam Bóg, nie mając innego wyjścia, wzywa Marron przed swoje oblicze. Zanim jednak odbędzie się ostateczny pojedynek pomiędzy Bogiem a Szatanem, zapoznamy się z boską narracją i… cóż, pamiętajcie, że Japończycy lubują się w czerpaniu garściami z różnych motywów, w tym religijnych, i swobodnym, bardzo swobodnym, interpretowaniu ich. Czujcie się uprzedzeni. Wracając do pojedynku: w imieniu Boga będzie walczyć Marron – i przyjdzie jej się zmierzyć, dosłownie i w przenośni, z samą sobą.

Cóż za apogeum odwiecznego konfliktu! Przyznaję, że wszystko nawet pasuje, ale chyba jednak jestem trochę za stara, by w pełni cieszyć się tym tytułem, bo widzę w nim mnóstwo niedociągnięć. Siłą miłości można awansować na niebiańskiego anioła? Bez problemu! Wprowadzimy dwie zapomniane postaci? No nie, ich rola jest absolutnie bierna i zaraz o nich zapomnimy. Mamy jeden dzień na odpoczynek przed walką? No to zaryzykujmy potencjalną utratę mocy głównej bohaterki na dzień przed pojedynkiem, w którym ważą się losy ludzkości (bo kto zakochanym zabroni). Ostatecznie jednak, jeśli przymknąć na to oko, nie jest źle. Nie będzie dużą szkodą dla fabuły, jeśli zdradzę, że zakończenie jest szczęśliwe, bez gorzko­‑słodkiego posmaku. Po nim następuje przeskok czasowy o siedem lat i jeśli kogoś ciekawiły dalsze losy bohaterów (obejmujące również reinkarnacje), ten będzie bardzo zadowolony.

Mam wrażenie, że również polski wydawca postanowił trochę bardziej się przyłożyć do poprawności tłumaczenia, bo to w końcu ostatni tom. Nie znaczy to, że nagle nie ma w ogóle do czego się przyczepić, ale poziom chaosu jakoś tak odczuwalnie spadł. Pojawiło się kilka zamian kwestii, niejasności, zjedzonych polskich ogonków, ale tłumaczenie jest na tyle klarowne, że nie przeszkadza w lekturze. Również liczne komentarze autorki zgrabnie domykają poruszane przez nią (również prywatne) kwestie, a na końcu czeka uroczy dodatek z poboczną historyjką.

Myślę, że ta manga nadal ma szansę trafić w gusta wielu nastolatków. Poruszane tu wątki pierwszej miłości, okazywania uczuć czy problemów z wiarą w siebie lub odrzuceniem przez otoczenie mogą być dla nich zwyczajnie ciekawsze w odbiorze. Jeśli należysz do tej grupy wiekowej, a masz ochotę na coś nie za krótkiego, nie za długiego – to polecam!