Tanuki-Manga

Tom siódmy Bestii z ławki obok to przede wszystkim szczere konfrontacje w sferze uczuć, które dowodzą, że bohaterowie mangi zaczynają dojrzewać i stawiać czoła miłosnym dylematom. W pierwszej kolejności ze skutkami swojego wyznania musi zmierzyć się Natsume, której starszy od niej Mitsu delikatnie, acz stanowczo daje do zrozumienia, że nigdy nie odwzajemni jej uczucia. Dziewczyna ma trudności z przyjęciem do wiadomości tego faktu, widać jednak, że jest to niezbędny krok na drodze do wyleczenia się z nieszczęśliwego zauroczenia.

Na moment szczerości decyduje się też Oshima – po wręczeniu walentynkowych czekoladek dziewczyna zbiera się na kolejny śmiały ruch, jakim jest bezpośrednie wyznanie miłości Haru. I choć pierwsza jego reakcja jest kompletnie niedojrzała, to po pewnym czasie bohater reflektuje się i daje Oshimie poprawną i szczerą odpowiedź – niestety dla niej, negatywną.

Przy okazji poprzedniego tomu narzekałam na brak Yamakena. Część siódma mangi rekompensuje ten niedostatek. Po raz kolejny mamy okazję śledzić niezręczne podchody aroganckiego blondyna, który z jednej strony próbuje zwrócić na siebie uwagę Shizuku, podczas gdy z drugiej nadal nie wierzy, że interesuje się taką dziwaczką. Ostatecznie jednak i Yamaken męczy się noszeniem maski obojętności i sam przed sobą przyznaje, że nie goni za Mizutani jedynie z przekory, a dlatego, że szczerze się w niej zakochał. Czy jednak ma jeszcze jakiekolwiek szanse z Haru, który nieustannie zajmuje myśli i serce jego wybranki…?

Siódmy tom to kolejny już z rzędu, który podzielony został na cztery rozdziały. Całość liczy 170 stron, z czego znaczna część została ponumerowana. Stylistyka obwoluty pozostaje niezmienna – tym razem na białym tle widnieją Shizuku, Haru i Mitsu, wszystko zaś utrzymane zostało w żółto­‑różowej kolorystyce.

Samej jakości wydania nie sposób postawić choćby jednego zarzutu. Dobre klejenie grzbietu, szerokie marginesy wewnętrzne, proste i czytelne czcionki, do tego zaś niezmiennie nienaganna edycja i korekta tekstu oraz kilkakrotnie wychwalane już przeze mnie tłumaczenie – jedno z lepiej przygotowanych, z jakimi kiedykolwiek spotkałam się w mangach młodzieżowych. Tego typu wydania czyta się świetnie – nieco gorzej niestety recenzuje, kiedy to naprawdę nie ma się do czego przyczepić.