Tanuki-Manga

Tom dziewiętnasty – przedostatni – Bakumana przynosi dwie niespodzianki: jedną związaną z rozwojem fabuły, a drugą z jakością wydania, zaskakując niespodziewaną kolorową wkładką. Mashiro i Takagi są na dobrej drodze do realizacji swoich marzeń. Wprawdzie wysoka sprzedaż tomikowej wersji Zombie Guna nie daje im spokoju, nie zamierzają jednak się poddawać i cały czas pracują nad ulepszeniem Reversi. Szybko, bo już po pół roku od rozpoczęcia publikacji serii, zgłasza się do nich studio z propozycją nakręcenia anime na podstawie ich mangi. Po kilku perypetiach z tym związanych ostatecznie zapada decyzja o ekranizacji i zostaje podany termin emisji pierwszego odcinka. Wydaje się, że już lada chwila Mashiro będzie mógł poślubić Azuki, po tym jak w końcu, po latach cierpliwego oczekiwania, podłoży ona głos pod główną rolę żeńską w adaptacji jego mangi. Jednakże na ich drodze do szczęścia pojawia się kolejna przeszkoda. Rozpętuje się burza, spowodowana bezmyślnym wpisem początkującej seiyuu, Ririki Kitami, która zdradza na swoim blogu, że jeden z członków Muto Ashirogi jest chłopakiem podziwianej przez nią aktorki głosowej. Dawny kolega duetu z czasów gimnazjalnych szybko kojarzy fakty i puszcza w obieg w internecie plotkę, że na pewno chodzi o Miho Azuki, zwaną pieszczotliwie Azukyun. Część fanów nie kryje oburzenia, że ich ukochana idolka, wcielenie niewinności, może się z kimś spotykać. Od razu pojawia się zarzut, że rolę w słuchowisku do PCP zawdzięcza ona swojemu chłopakowi, zaś całe to zamieszanie może poważnie zaszkodzić jej karierze. Sieć aż wrze od pogłosek i domysłów, ukazują się nawet artykuły w prasie na ten temat. Atmosfera robi się naprawdę nieprzyjemna, pojawiają się obelgi, groźby, a nawet demonstracyjne niszczenie płyt i mang, co prowokuje Fukudę do wystąpienia na antenie radia w obronie uczucia swojego dobrego przyjaciela i Azuki, czym dodatkowo zaognia sytuację, ale i daje do myślenia. Ta afera stawia pod znakiem zapytania udział dziewczyny w anime Reversi. Część ekipy boi się, że wywoła to jeszcze więcej plotek i negatywnych reakcji, a ludzie będą mówić, iż dostała rolę dzięki znajomościom.

Muszę przyznać, że nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Zakładałam, iż manga do samego końca będzie koncentrować się na rywalizacji z Niizumą, który zostanie spektakularnie i definitywnie pokonany w ostatniej części. A tu spotkało mnie zaskoczenie. Wątek pojedynku z autorem Zombie Guna zajmuje prawie dwie trzecie tomu, a jego zakończenie jest mało satysfakcjonujące i rozczarowujące. Mimo wszystko dobrze, że autorzy pod koniec serii przypomnieli sobie o istnieniu Azuki i wpletli ją ponownie w fabułę. Niestety, czytanie zachwytów nad niewinnym związkiem opartym na wzajemnym wspieraniu się jest ciężkostrawne.

To właśnie Azuki znalazła się na obwolucie na nastrojowej ilustracji. Tym razem warto również zerknąć pod spód, gdyż obrazek na okładce po raz pierwszy nie przedstawia szkicu rysunku z obwoluty i jest zupełnie inny. Po otwarciu tomiku czeka na nas niespodzianka w postaci kolorowego plakaciku na kredowym papierze, przedstawiającego ilustracje wykorzystane dotąd na obwolutach Bakumana. Można zauważyć, że te użyte w woluminach od piętnastego do osiemnastego wyraźne różnią się stylem i kompozycją od pozostałych. Ciekawostką wartą uwagi są również rysunki na początku rozdziałów 164 i 165, gdyż tego typu wstawki rzadko się w tej serii zdarzają. Zwłaszcza ten pierwszy, z Azuki otoczoną przez część bohaterów skupionych na różnych czynnościach, jest przeuroczy. Tomik nie zawiera reklam. Nie wypatrzyłam w nim również żadnych błędów czy niedociągnięć.