Tanuki-Manga

Relacje Tosakiego i Keia układają się na razie bezproblemowo, panowie omówili warunki współpracy i wygląda na to, że się dogadują, Tosaki w pewnych momentach podporządkowuje się nawet decyzjom Keia. Ten ostatni zdaje się najlepiej rozumieć postępowanie Sato, a jego wyjaśnienia wraz z retrospekcjami dotyczącymi „Beretu” pozwalają także czytelnikowi poznać lepiej głównego antagonistę. W sumie można powiedzieć, że wiemy już o nim wszystko, co trzeba wiedzieć, teraz bohaterom pozostało tylko go dopaść…

Niestety, Sato się znudził i na polowanie na następną ofiarę posyła Tanakę z zespołem. Rozpoczyna się wielka akcja, do której Kei wraz z resztą dobrze się przygotowali, planując tym razem definitywnie dopaść Sato, pomimo decyzji góry o rozpoczęciu negocjacji… Do tego stopnia są zdeterminowani, że gdy się okazuje, że głównego złego nie ma pomiędzy atakującymi, stwierdzają, że muszą go ściągnąć. Tak dopracowanego planu jeszcze bodajże w tej serii nie było, chociaż czytelnik nie zna wszystkich szczegółów, co tym bardziej wzmaga jego zainteresowanie. Co wymyślili Kei i Tosaki? Niestety, to pytanie na razie pozostaje bez odpowiedzi, trzeba poczekać na kolejny tom.

Technicznie rzecz biorąc, tomik nie różni się od wcześniejszych. Na początku znajduje się kolorowa ilustracja, tym razem prezentująca grupę „tych dobrych”, po niej jednostronne streszczenie wcześniejszych wydarzeń w formie pomieszanych kadrów oraz spis postaci, a z tyłu brak jakichkolwiek dodatków czy reklam. Czytało się to bez większych zgrzytów, chociaż jedną literówkę zauważyłam (na stronie 74), a wąskie dymki zmuszały jak zwykle do częstego przenoszenia wyrazu do nowej linijki, co trochę zakłócało płynność lektury, ale na to ostatnie niewiele można chyba poradzić. Na koniec jeszcze informacja dla osób, które tytuł rzuciły wcześniej: akcja nieco zgęstniała i czyta się to lepiej niż na początku.