Tanuki-Manga

Sato urządził się w bazie Iruma wraz ze swoimi ludźmi oraz zakładnikami, przez internet grożąc atakiem na najważniejsze instytucje w kraju. W tym samym czasie Ko Nakano wraz z towarzyszem przeszukują kryjówkę „Beretu”, dochodząc do pewnego porozumienia z przebywającym tam Okuyamą, do tej pory chyba najbardziej przydatnym wspólnikiem Sato. Kei Nagai zaś rozpaczliwie próbuje wydedukować, jakie są zamiary głównego terrorysty. Gdy w końcu mu się to udaje, jest już odrobinę za późno.

Główną atrakcją w tym tomiku jest wyścig z czasem – pędzą w nim obaj, i Kei, i Sato. Ten ostatni bowiem musi nieźle się nagimnastykować, aby spełnić swoje groźby, oczywiście robiąc to w stylu typowym dla siebie. Kei próbuje najpierw go zlokalizować, a następnie przewidzieć jego kolejne ruchy. Sato cały czas jest spokojny, może tylko trochę zaskoczony w pewnym momencie (Kei wepchnął mu się przed startującego myśliwca…). Działania „Beretu” sieją ogromny chaos i spustoszenie w hierarchii dowodzenia w kraju (nie, żeby do tej pory rząd był pokazywany jako szczególnie kompetentny…), a sytuacja wygląda naprawdę nieciekawie, ostatecznie więc oficer Koma podejmuje decyzję, wbrew przełożonemu, aby wysłać do walki z Sato specjalny, ściśle tajny i ukrywany nawet przed generałem oddział, który – na pierwszy rzut oka – wydaje się nawet skuteczny. Jako ciekawostkę można jeszcze dodać, że Kai, stary przyjaciel Keia, również podejmuje ważną decyzję – ciekawe, czy będzie mu dane wpłynąć jakoś na przebieg wydarzeń…

Na stronie 10 jest „zagranicą”, a w tym przypadku akurat powinno być „za granicą”, zaś na stronie 103 brak spacji, ewentualnie ze względu na zbytnie ściśnięcie tekstu w dymku stała się ona niewidoczna – to wszystko, co zwróciło moją uwagę, jeśli chodzi o błędy. Tłumaczenie jest w porządku, o aspektach technicznych wydania naprawdę nie ma już co pisać, bowiem różnic względem poprzednich tomów nie zauważyłam.