Tanuki-Manga

Na terenie Shinjuku trwa walka pomiędzy przypuszczającymi atak wampirami a oddziałami ludzi, którzy usiłują bronić swoich pozycji. To właśnie tam Yuu i jego oddział zmierzają w pośpiechu, a po drodze przechodzą błyskawiczne szkolenie w zakresie stosowania specjalnych tabletek, które na krótki czas pozwolą im na efektywniejsze wykorzystanie mocy demonów zaklętych w broniach. Tymczasem w sercu walk Guren i Mika wymieniają mało wybredne słowa oraz kolejne ciosy. Ferid również nie stoi bezczynnie i wygląda na to, że podpułkownik znalazł się w poważnych tarapatach – na jego szczęście właśnie przybył z odsieczą Yuu, który rzuca się na pomoc przełożonemu. Ale zaraz, czy to nie Mika? Ach, cóż za dramatyczne spotkanie po latach! Nie ma jednak czasu na sentymenty, gdyż wraz z przybyciem Crowleya szala zwycięstwa znów przechyla się niebezpiecznie na wampirzą stronę. Ludzkość jednak ma kolejnego asa w rękawie i losy bitwy zaczynają się ważyć, gdy dziwaczne monstrum – wynik eksperymentów prowadzonych przez ludzi – zaczyna siać postrach na polu bitwy.

Fabuła starannie budowała napięcie i odpowiednią atmosferę przed ponownym spotkaniem dwóch przyjaciół, którzy wylądowali po przeciwnych stronach barykady. Nie powiem, ma ono przebieg niecodzienny oraz zostaje podlane dużą dawką dramatyzmu. Zarówno Mika, jak i Yuu są początkowo zszokowani swoim widokiem w tak nieoczekiwanych okolicznościach, a sprawy nie ułatwia też fakt, że sytuacja nie sprzyja, by mogli spokojnie rzucić się sobie w ramiona. Mika ma własne plany co do uratowania Yuu z rąk ludzi, natomiast Yuu wcale nie chce być ratowany (zwłaszcza w stylu „porwanej panny młodej”) i nie zamierza porzucać nowej rodziny. Chłopcy ostatecznie nie dochodzą do żadnego porozumienia, natomiast los ich znów rozdziela. Kończy się walka o Shinjuku, bitewny kurz opada, a bohaterom pozostaje jedynie wylizanie się z odniesionych ran oraz… zadanie sobie pytań o moralność ludzi, którzy wcale nie są tacy dobrzy i posunęli się do dziwnych, potwornych eksperymentów.

Polskie wydanie niezmiennie trzyma przyzwoity poziom. Na okładce gości wampir Ferid, a na miniplakacie w środku zobaczymy Yuuichirou i jego demoniczną broń Ashuramaru. Dopiero w tym tomie zwróciłam uwagę na jakość druku, a jest co doceniać, bo jest wyśmienita – kredowobiały papier, a na nim wyraziste kadry z silnie kontrastującym wysyceniem czerni. Tłumaczenie jest lekkie, miejscami dosadnie młodzieżowe (tak, wiem, główni bohaterowie prezentują taki przedział wiekowy…). Wszelkie dialogi i onomatopeje zostały poprawnie wkomponowane i znalazły się na właściwym miejscu. Zauważyłam tylko jeden błąd przeoczony przez korektę – podwójną samogłoskę tj. „teraaz” w dymku na stronie 67. Na końcu mangi znajduje się posłowie autorów, stopka redakcyjna oraz reklamy wydawnictwa.

Ha! Wrażenie po lekturze poprzedniego tomu, iż walka o Shinjuku może trwać trochę dłużej, okazało się błędne. Niemniej cała akcja została ciekawie rozstrzygnięta i zademonstrowała jasno, że obie strony są absolutnie bezwzględne i sięgną po wszelkie sposoby, byle tylko przetrwać. Nie pozostaje nam więc nic innego, jak czekać na kolejny tom.