Tanuki-Manga

Recenzja dotyczy pierwszych 13 tomów, które opowiadają historię Video Girl Ai. Pozostałe dwa tomy, Video Girl Len, zawierają schematyczną historię z udziałem dwóch innych bohaterek, Len i Haruno.

Prawdopodobnie wielu z nas marzyło podczas seansu, czy to w kinie, czy w telewizji, aby przenieść się do wnętrza filmu. Przejść przez „bramę” łączącą oba światy – ekran telewizora bądź ekran projekcyjny – i wziąć razem z bohaterami udział w akcji. Podobnej, choć odwrotnej, sytuacji doświadcza główny bohater Video Girl Ai – Yota Moteuchi. Szesnastoletni chłopak po n­‑tym niepowodzeniu miłosnym w drodze powrotnej do domu zauważa podejrzanie wyglądający budynek z napisem „Gokuraku”. Ludzka ciekawość powoduje, że nasz bohater wchodzi do sklepu, który okazuje się wypożyczalnią wideo i otrzymuje od pracownika tajemniczą kasetę. W normalnej sytuacji każdy z nas popukałby się w głowę, przetarł oczy lub uszczypnął, ale Yota, nie mając nic do stracenia, decyduje się zaufać kasecie. Po powrocie do domu odtwarza ją w magnetowidzie. Na ekranie pojawia się dziewczyna w tym samym wieku co Yota i po krótkiej rozmowie przedostaje się ze świata wideo do prawdziwego. Nazywa się Ai Amano i przybyła po to, by ukoić złamane serce Moteuchiego oraz pomóc mu zdobyć serce swojej wybranki. W tym momencie mamy bardzo dobry materiał na leciutką, ale przyjemną historię romantyczną – nieśmiały w stosunku do dziewczyn Yota spotyka swoje zupełne przeciwieństwo – żywą, zabawną i śmiałą Ai. Taka kombinacja musi prowadzić do wielu komicznych sytuacji i tak właśnie się dzieje. Obecność Ai w życiu bohatera zmienia je całkowicie, co będzie miało dobre i złe strony.

Dobrze, ale czym właściwie jest Video Girl Ai? Znajdziemy tu historię miłosną, ale czy mamy do czynienia z shoujo, czyli komiksem skierowanym do dziewcząt? Obecność erotyki, i to erotyki przeznaczonej bardziej dla mężczyzn niż kobiet, sugeruje, że to jednak coś innego. Video Girl Ai to manga, która należy do nieprzeciętnego gatunku, jakim jest romans shounen. Dzisiaj, kiedy mamy Clannad, Kanon, Toradorę i tuziny innych podobnych historii, istnienie romansu, który bardziej niż do dziewcząt skierowany jest do chłopców już mniej zaskakuje, jednak w swoim czasie Video Girl Ai była swego rodzaju ewenementem. Ponieważ „nie samą miłością żyje romans”, w tej historii widać także wpływy innych gatunków, komedii i dramatu. Historia nieśmiałego chłopca i śmiałej dziewczyny musi prowadzić do zabawnych zwrotów akcji, ale czy pan Katsura zdecydował się pójść tą ścieżką? Niestety dla tej serii nie. O ile manga na początku zawiera podobną ilość komedii i melodramatu, w późniejszych rozdziałach wpływ dramatu staje się zauważalnie większy.

Pod względem fabularnym manga prezentuje się jednak dobrze. Historia o dziewczynie z wideo nie zawiera skomplikowanych intryg, zagadek czy wartkiej akcji. Zamiast tego rozwija się przez większą część serii spokojnie, umiarkowanie trzymając w emocjonalnym napięciu i skupiając się na relacjach pomiędzy Yotą, Ai a resztą bohaterów, czego można się spodziewać po tytule romantycznym. W późniejszych rozdziałach w otoczeniu Yoty pojawia się większa liczba postaci, z których każda na swój sposób wprowadza zmiany w jego życiu. Wraz z rozwojem wydarzeń Moteuchi bardzo powoli, ale z powodzeniem uczy się, co naprawdę jest ważne dla niego. Właśnie to, że zajmuje mu to tak wiele czasu, działa na niekorzyść mangi. Katsura przeznaczył na ten etap trochę za dużo tomów, skupiając się na pobocznych, nieco mniej interesujących wątkach. Podczas całego procesu emocjonalnego dorastania Yota zaczyna budzić sympatię czytelnika, by po jakimś czasie ją całkowicie utracić, a po jeszcze dłuższym okresie starać się ponownie zasłużyć na pozytywną opinię.

Poza Ai obok Moteuchiego pojawia się szereg postaci. Moemi Hayakawa, główna sprawczyni miłosnego zamieszania, na początku w ogóle nie zwraca uwagi na zauroczonego jej osobą Yotę. Poznamy także Takashiego Niimai, najlepszego przyjaciela protagonisty oraz jego całkowite przeciwieństwo – chłopaka pewnego siebie i mającego duże powodzenie wśród dziewcząt, którymi nie jest zainteresowany. Tajemniczy pracownik „Gokuraku”, który zaczyna z czasem odgrywać coraz większą rolę, wpływa w sposób decydujący na miłosne życie Moteuchiego. Wraz z rozwojem wydarzeń pojawia się również koleżanka z poprzedniej szkoły głównego bohatera, a także jego przyjaciółka z dzieciństwa. Relacje między bohaterami stanowią główną oś wydarzeń całej historii, co po raz kolejny nie najlepiej wpływa na ocenę serii. Na miłosne komplikacje można było przeznaczyć mniej tomów, a zamiast tego skupić się na głównym wątku i nie wprowadzać tak dużego zamieszania w życiu protagonisty. Bohaterowie są zróżnicowani, ale sprawiają wrażenie, jakby byli nie z tego świata. O ile same uczucia, które ich łączą, zostały ukazane w sposób prawdopodobny i szczery, co działa na zdecydowaną korzyść serii, to same postacie przy tym są nierealistyczne. Trudno na przykład uwierzyć, by szesnastoletnia Japonka na początku lat dziewięćdziesiątych była tak emocjonalnie otwarta, jak jedna z postaci lub by dziewczyna z poważnym problemem zdrowotnym – słabym sercem – była zdolna do akrobacji, które udają się innej bohaterce. Sam bohater, którego do tej pory dziewczyny unikały i który był z tego powodu wyśmiewany przez kolegów szkolnych, w przeciągu kilku miesięcy zaprasza do swojego domu kilka dziewcząt. Wśród wszystkich bohaterów znajduje się tylko kilka osób, z którymi można szczerze sympatyzować przez całą serię. Sytuację w tym przypadku ratuje tytułowa Ai, która wprowadza delikatny humor, nieco zamieszania i daje się łatwo polubić.

Od strony graficznej Video Girl Ai prezentuje się dobrze. Jak na lata, w których była tworzona, ma ładną kreskę, chociaż da się w niej wskazać zarówno zalety, jak i wady. Pan Masakazu z niesamowitym kunsztem rysuje kobiece postacie, tworząc na papierze małe arcydzieła, natomiast bohaterowie płci męskiej i reszta szaty graficznej komiksu przez długi czas pozostają na poziomie najwyżej dobrym, przez co trudno jednoznacznie ocenić, czy pod względem rysunku manga jest majstersztykiem, czy czymś po prostu przeciętnym.

Video Girl Ai to tytuł lepiej znany starszym fanom, którzy mogli o nim przeczytać na łamach magazynu „Kawaii” lub pamiętać go z Empiku lub księgarni. Młodsze pokolenie fanów prawdopodobnie go nie zna, bądź przypadkowo widziało tytuł Video Girl Ai przy nazwisku Katsury w jakimś artykule poświęconym japońskiemu komiksowi. Szkoda. Szkoda, ponieważ ten tytuł nie jest wprawdzie wybitny i daleko mu do tego, ale jednak ma w sobie coś, co potrafi zainteresować. Manga Video Girl Ai jest godna polecenia przede wszystkim i w zasadzie tylko amatorom historii miłosnych. W tej kategorii zainteresuje nie najgorszym pomysłem i ładnie przedstawionymi relacjami międzyludzkimi. Ponieważ jest to wyłącznie historia romantyczna, pozostałym czytelnikom tytuł ten może nie przypaść do gustu właśnie z tego powodu.