Tanuki-Manga

W piątym tomiku Death Note akcja coraz bardziej zaczyna się komplikować: pojawiają się nowi czarni bohaterowie, dochodzi do nowych morderstw za sprawą działalności Kiry, jednak tym razem ofiarami nie padają wyłącznie przestępcy… L oraz jego współpracownicy z grupy śledczej mają twardy orzech do zgryzienia.

Pierwsze dwa rozdziały koncentrują się wokół postaci Lighta i Misy. Light w celu udowodnienia ich „niewinności” dobrowolnie pozwala się aresztować. Tym samym zrzeka się wszystkich wspomnień związanych z Notatnikiem Śmierci, tak samo, jak zrobiła to wcześniej Misa. Dzięki temu podstępowi on i Misa zostają uwolnieni. Cała ta sytuacja zbija L‘a z tropu, chociaż nasz czujny detektyw ciągle żywi pewne podejrzenia co do tej dwójki. Zarówno Light, jak i Misa, muszą pozostać pod stałą obserwacją w tajnej kwaterze L‘a. Light ma też pomagać w śledztwie.

Okazuje się, że żaden, nawet najmniejszy szczegół nie umknie bystremu oku naszego Kiry. Dzięki dochodzeniu przeprowadzonemu przez Lighta, wszystkie poszlaki prowadzą do jednej z lepiej prosperujących firm w Japonii – Yotsuba. Okazuje się, że zgony wielu pracowników innych przedsiębiorstw przynoszą Yotsubie spore korzyści. Okoliczności, w jakich doszło do ich śmierci, wskazują na to, że muszą mieć one pewien związek z Kirą, dlatego Light i L postanawiają bliżej przyjrzeć się tej sprawie…

W tym tomiku również bohaterowie drugoplanowi mają swoje pięć minut. Dzięki mało rozgarniętemu Matsudzie, który najwyraźniej poczuł się niedoceniony, oraz pomocy Misy, naszym tropicielom Kiry udaje się dotrzeć do osób zamieszanych w morderstwa Yotsuby. Jest to grupa składająca się z ośmiu mężczyzn, którzy podczas tajnych narad decydują, czyja śmierć przyniosłaby ich firmie największe korzyści…

Pod względem wydania piąty tom Death Note nie różni się niczym od poprzednich: został wydany w eleganckiej, kolorowej obwolucie z matowego papieru, tłumaczenie jest przyzwoite – wszystkie onomatopeje zostały przełożone na język polski, brak jakichkolwiek nieścisłości czy błędów. Fabuła trzyma dobry poziom poprzednich tomów, a można nawet śmiało powiedzieć, że robi się coraz ciekawsza. Brakowało mi jedynie postaci Ryuka, który pojawia się tylko w początkowych kadrach pierwszego rozdziału. Miejmy nadzieję, że nie każe nam długo czekać na swój powrót.