Tanuki-Manga

Kontynuacja romantycznej sceny z poprzedniego tomu sprawia, że Shirayuki miękną nogi, a mnie się cieplej (i nieco rzewnie) robi na sercu. Potem jak zwykle trzeba wrócić do obowiązków, w tym odprowadzenia Sakakiego wracającego do Tanbarun, ale dzięki temu nasza piątka będzie miała szansę spędzić noc w gospodzie poza zamkiem, czyli na luzie. Nie zabraknie wesołych pogaduszek i miłych chwil, ale zrobi się też trochę niespokojnie, kiedy Obi wymknie się w środku nocy, by załatwić jakieś tajemnicze sprawy z piękną nieznajomą. Rzecz jasna, Zen i jego przyboczni, a także nadworna zielarka nie zostawią go samego, a my dowiemy się co nieco o jego skomplikowanej przeszłości. Swoją drogą, ilustracja z Obim na obwolucie jest cudna i doskonale pasuje do tej postaci, wciąż się czytelnikowi wymykającej i stąd tak intrygującej.

Ale to dopiero połowa tomiku, a wraz z drugą rozpoczyna się ta część historii, która nie została zekranizowana. I tu od razu niespodzianka: nasza para gołąbków będzie musiała się rozstać, kto wie, na jak długo. Shirayuki wraz z młodym Ryu zostaje wysłana służbowo na daleką śnieżną północ, w region Lilias, gdzie koncentruje się życie naukowe królestwa, co oznacza spotkanie z wieloma nowymi osobami. I wygląda na to, że ich umiejętności wkrótce mogą być potrzebne… A co więcej, tak się składa, że na ręce królewskim zielarzom będzie patrzył sam książę Izana, przybyły w te okolice z własnymi planami. To, że zamierza się wkrótce ożenić, nie jest niczym niezwykłym w przypadku młodego następcy tronu, ale co zaplanował dla Zena?

Wydanie jest jak zwykle bez zarzutu pod względem graficznym i tłumaczenia, rysunki – delikatne, lecz dokładne i śliczne – niezmiennie pieszczą oko, a relacje postaci ogrzewają serducho. Tomik otwiera „inna bajka”, z puentą nieoczywistą, lecz w punkt, a kończy kilka szkiców i scenek „zza kulis” rozdziałów; na marginesach pojawiają się gdzieniegdzie odautorskie wstawki, jak zawsze lekkie. Bardzo jestem ciekawa, co będzie dalej.