Tanuki-Manga

Trzeci tomik Służącej przewodniczącej, podobnie jak i tomy poprzednie, cechują zabójczo radosne kolorki obecne na obwolucie. Zdecydowanie nie jest to manga, którą można szpanować w towarzystwie kolegów, a szkoda, bo podoba się również przedstawicielom płci męskiej (przetestowane na starszym bracie). W głównej mierze odpowiedzialnym za to jest Usui, który nieco wymyka się ogólnie przyjętym schematom przystojniaka typowego dla shoujo. W trzecim tomiku kontynuowany jest wątek dnia sportu, który niesie ze sobą wiele problemów dla zbyt entuzjastycznej i energicznej przewodniczącej. Uczy się ona jednak, że nie jest sama i warto czasem polegać na swoich kolegach. Zwłaszcza na jednym, który już od jakiegoś czasu pełni rolę samozwańczego ochroniarza dzielnej koleżanki. Trzeba mu przyznać, że robi to z klasą. Nawet jeśli sama Misaki nie chce współpracować i pada ofiarą kolejnego niezadowolonego ucznia Seiki, który chce zniszczyć koleżankę odpowiedzialną za propagowanie szkoły wśród płci żeńskiej i zachęcanie potencjalnych nowych uczennic. Oprócz tego przedstawiona zostaje Aoi, siostrzenica szefowej Maid Latte, teoretycznie będąca szeroko znaną i popularną internetową idolką, ale ostatecznie okazująca się nie do końca tą osobą, za którą się podaje. Jej próby uwiedzenia Takumiego są zdecydowanie warte zobaczenia.

Jakkolwiek do wydania nie mam większych zastrzeżeń, tym razem mam kilka „ale” do tłumaczenia. Większość dialogów podoba mi się niesamowicie i czytam je z niekłamaną przyjemnością, jednakże końcówka tomiku nieco mnie zawiodła. Dość zabawna (zwłaszcza w anime, kiedy do wypowiadanych kwestii dochodzi jeszcze gra seiyuu) scena z pijaną Misaki nie wzbudziła we mnie tyle wesołości, ile się spodziewałam. „Kurde bele” zgrzytało mi w ustach bohaterki i chociaż zdaję sobie sprawę, że scena polegała na tym, że Ayuzawa zachowywała się niezgodnie ze swoim charakterem, to użyte słownictwo mi się nie podobało. Ponadto powtarzane słowo „cwel” w odniesieniu do Takumiego, pewnie odpowiednie, biorąc pod uwagę jego zachowanie, wydało mi się zbyt wulgarnym określeniem.

Poza kilkoma zastrzeżeniami, dotyczącymi języka używanego przez postaci, nadal jestem zachwycona Służącą Przewodniczącą i jak najbardziej mogę ją polecić.