Tanuki-Manga

Rok 1997 można chyba uznać za przełomowy dla polskich otaku, bowiem właśnie wtedy na ekranach naszych telewizorów i w księgarniach zagościła Czarodziejka z Księżyca. Można się kłócić o jakość tego tytułu, jednakże jedno wydaje się bezsprzeczne – ponad dziesięć lat temu stał się on w naszym kraju wielkim przebojem, a dla wielu Polaków był początkiem przygody z anime i mangą.

Czarodziejka z Księżyca wiąże się również z początkami działalności JPF­‑u, co tak w pierwszym tomie, jak i w kolejnych, widać na niemalże każdej stronie. Tomik przetłumaczony został przez założyciela wydawnictwa, Shina Yasudę, który najwidoczniej niezbyt dobrze radził sobie wtedy z językiem polskim, bowiem zdania się mało składne i gramatyczne (pierwszy lepszy przykład: Hej, mała! Sama masz guzy i chcesz mi też nabić?, s. 12). Interpunkcja to dla Japończyka rzecz trochę abstrakcyjna, co niestety znalazło odzwierciedlenie w przekładzie – przecinki stawiano chyba zupełnie przypadkowo; gdzieniegdzie zamiast nich przydałaby się kropka, której to notabene w części dymków w ogóle brakuje, podobnie jak przecinków. Nie uniknięto również błędów ortograficznych, przykładowo na 5. stronie mamy orany! (nie, nie chodzi o oranie, „zjedzono” spację), a na 67. W imieniu Księżyca ukażę cię! Takich „smaczków” w komiksie jest niestety całe mnóstwo.

Osobny akapit należy się imionom. Główna bohaterka w pierwszych trzech tomach nazywa się… Bunny Cukino. Zmianę imienia z Usagi na Bunny mogę jeszcze zrozumieć, w końcu dotyczy ona nie tylko przekładu polskiego – podobnie sprawa wyglądała w Ameryce czy Francji. Fonetyczny zapis nazwiska bohaterki był jednak zupełnie niepotrzebny, tym bardziej, że jest on błędny – językoznawcy zwracają uwagę na to, że w przeciwieństwie do Czechów czy Słoweńców, my, Polacy, mówimy i piszemy tsunami, a nie cunami, z nazwiskiem Tsukino sprawa wygląda więc identycznie. Okrutny los spotkał również Tuxeda Kamena, który w polskim przekładzie ochrzczony został imieniem Taksido. Nie uniknięto też błędu, który popełniła Agnieszka Kamińska, autorka opracowanej dla Polsatu polskiej wersji dialogowej anime – Sailor Jupiter początkowo nazywana jest Czarodziejką z Jupitera, zamiast Czarodziejką z Jowisza.

Zastanawiam się, dlaczego w dodrukach nie poprawiono tych błędów? Co prawda w posiadanym przeze mnie tomiku znajduje się informacja, że pochodzi on z pierwszego wydania (sierpień 1997 roku), jednak na ostatniej stronie zamieszczono reklamę „Naruta” (w Japonii wydawanego od roku 1999, u nas – 2003), więc z całą pewnością jest to już któryś dodruk. Od 1997 roku trochę wody w Wiśle upłynęło, więcej osób interesuje się u nas mangą, więc czy nie warto poświęcić trochę czasu na poprawienie wyżej wspomnianych błędów, aby nowe wydania Czarodziejki dorównywały jakością współcześnie wydawanym na naszym rynku mangom?

Tomik wydrukowany został na odrobinę gorszym gatunkowo papierze niż obecnie wydawane przez JPF mangi, jednak nie stanowi to żadnego problemu. Trochę irytuje mnie natomiast okładka, której rogi podczas czytania się „uwypuklają”, co trudno później wyprostować.

Jeśli zaś chodzi o fabułę – ogólnie odpowiada ona temu, co oglądaliśmy w anime. Co prawda w wersji animowanej poczyniono trochę zmian, o niektórych z nich autorka wspomina w komentarzach na brzegach stron, jednak moim zdaniem działa to jedynie na korzyść obydwu wydawnictw. Tom kończy się wraz z momentem skompletowania całej drużyny sailor senshi (pojawienie się Sailor Jupiter), co odpowiada 25. odcinkowi serii telewizyjnej.