Tanuki-Manga

Jeśli któraś z czytelniczek zastanawiała się nad wyborem zawodu czarodziejki, powinna ponownie przemyśleć swą decyzję. Pensja zerowa (nie licząc możliwości szabrowania ruin Księżycowego Królestwa), a śmiertelność wysoka (nie to, żeby ten fakt przeszkadzał w starciach z kolejnymi wrogami). Z całej drużyny na placu boju z królową Metalią pozostali tylko Czarodziejka z Księżyca i Endymion, który jednak zmienia strony niczym chorągiewka na wietrze. Kolejne rozdziały (już po ostatecznym starciu) mogą stanowić przestrogę dla wielu młodych par i uświadomić o przydatności antykoncepcji. Już jeden pocałunek wystarczy, żeby nieformalna (acz z długą przeszłością) rodzina Bunny i Mamoru powiększyła się o córkę – co prawda odchowaną i poza etapem pieluszek, ale za to pyskatą, uzbrojoną i niebezpieczną. Za nią podąża nowy wróg – tym razem z imionami pochodzącymi od szlachetniejszych kamieni. Żeby wojowniczki nie popadły w nadmierną rutynę, Luna występuje w roli bondowskiego Q i przynosi nowe zabawki.

Już pierwsze strony nie pozostawiają złudzeń co do jakości korekty. „Atc” zamiast act w spisie treści (czyżby reklama pewnego popowego zespołu?), „księżyniczka” (neologizm od księżycowej księżniczki?) razem z „kależankami” poszukuje „tejemniczego” Srebrnego Kryształu, a Metalia ukrywa się na „biebunie” północnym (nic dziwnego, że trudno ją było odnaleźć). Pomyśleć, że zaledwie dwie strony dostarczają tylu kwiatków. Z pozytywów – bohaterka zmieniła w końcu nazwisko na Tsukino. Za to konwencja ze zamerykanizowanym imieniem staje się kłopotliwa, gdy trzeba wytłumaczyć przejście od Bunny do Chibi­‑usy, tutaj jednak wydawnictwo wykazało się konsekwencją do samego końca.

Na jednej z pierwszych stron widać Endymiona molestującego śpiącą Księżniczkę Serenity i pozostałe czarodziejki w parze z generałami Królestwa Ciemności. Właściwie to tylko częściowo widać, bo w moim tomiku na odpowiednie obrazki zabrakło farby. Pozostałym grafikom na szczęście nic nie dolega. Fanów shoujo­‑ai może ucieszyć jedna z nich, na której Bunny ma suknię z opuszczonym ramiączkiem, a Minako z lubieżnym uśmiechem ściska jej biust i udo.

Oprócz fanartów i listów do redakcji można przeczytać dodatkowe informacje o czarodziejkach (specjalność Bunny to „naprzykszanie się”), szlachetnych kamieniach (z niewyjaśnionych powodów uparto się, by szmaragdy nazywać emeraldami) i Osa­‑Bu (b,p – co za różnica), którego praca polega na pisaniu „komentaży w słópkach”.