Tanuki-Manga

Minako tym razem wykazuje się zdolnościami dedukcyjnymi i stwierdza, że skoro wrogowie przylecieli statkiem kosmicznym, to być może są Obcymi (Artemisa jakoś nie przekonuje ta argumentacja). Dodatkowo zauważa słabość planu Bractwa Czarnego Księżyca – zamiast porywać Czarodziejki z Jowisza, Marsa i Merkurego swoim UFO, powinni je zabić. Cóż, czarne charaktery obdarzone zdrowym rozsądkiem to towar wysoce deficytowy. Jakby mało było kłopotów, Chibi­‑usa wykazuje objawy typowe dla dzieci z rodzin patologicznych i co rusz kogoś okrada. Cała pozostała drużyna wybiera się z wizytą do jej rodziców, lecz ze względu na opłakany stan domostwa problemy wychowawcze schodzą na dalszy plan. Po drodze Bunny zaimponowała mi swą determinacją przy starciu z mało ważnym przeciwnikiem (zamiast pacyfizmu okrzyk „Nie mam czasu! Giń!”) i spotkała jedną niezrzeszoną czarodziejkę, która najwyraźniej wstała z łóżka lewą nogą.

Wydawnictwo zadbało o to, żeby streszczeniem czwartego tomu podtrzymać negatywne wrażenie. Pomijając jednak takie literówki jak „mędrec”, zmianę Diamonda na Demanda (może jest wymagający?) i tradycyjne problemy z interpunkcją, ta część prezentuje się zaskakująco poprawnie.

Kolejny raz zamiast rastrów gdzienigdzie pojawiają się wychodzące poza kontur postaci pionowe albo poziome kreski. Jeśli to pseudoartystyczne efekty stosowane przez autorkę, ktoś powinien powiedzieć jej, że nie powinna zmieniać ogona Luny w skolopendrę.

Oprócz typowych dodatków dostajemy po raz kolejny kącik Osa­‑Bu (Chibi­‑Bu wygląda przerażająco) i cały rozdział poświęcony umiarkowanie interesującym przygodom Chibi­‑usy.