Tanuki-Manga

Szkolny festiwal, podczas którego elitarna klasa trzecia A po raz kolejny rywalizuje w z klasą E w celu podkreślenia swej wyższości, trwa w najlepsze. Pupilkom dyrektora nie brakuje wsparcia placówki, środków finansowych i zaplecza, ale podopieczni Niezabijskiego nie zamierzają tak łatwo się poddać. Oprócz jakości potraw serwowanych w ich stoisku stawiają na sprytne zagrania mające uczciwie zachęcić gości do odwiedzenia ich i zarekomendowania innym. Na miejscu pojawiają się również liczni dawni wrogowie, nauczyciele i koledzy, wszyscy zainteresowani losami klasy E i rezultatami ich przygotowań. Stołówka cieszy się więc popularnością, jednakże nie jest w stanie nadgonić wyników rywali, tak intensywnie wspomaganych przez władze szkoły. Czy wobec przewagi przeciwnika wystarczy uczciwa rywalizacja?

Gdy poznajemy już odpowiedź na powyższe pytanie, przychodzi czas na kolejne egzaminy. Dyrektor jest zdeterminowany i nie zamierza cofnąć się przed niczym, by odpowiednio „zmotywować” prymusów. Ich zadaniem będzie nie tyle utrzymanie przewagi, ile absolutne zrównanie klasy E z ziemią. W tym celu indoktrynuje uczniów, wprowadzając ich w iście morderczy szał nauki za wszelką cenę i osobiście przejmując kontrolę nad zajęciami. Narzuca szalone tempo i nie zważa na nic, byle tylko przerobić jak najwięcej materiału. Tymczasem ośmiornicowaty pedagog kontynuuje indywidualne podejście, koncentrując się na mocnych i słabych stronach wychowanków, by odpowiednio dostosować tok nauczania. Tym razem jednak syn kierownika ma wątpliwości, czy obrana przez ojca droga jest słuszna i czy nie należałoby jej zrewidować. Testy raz jeszcze przedstawione są w formie metaforycznej walki z przerysowanymi wrogami, pełnej absurdalnych wręcz sytuacji, ale niewątpliwie mającej swój urok.

Tomik zwieńcza osobista konfrontacja między Niezabijskim a jego szefem. Zamierza on zwolnić niewygodnego nauczyciela, a stary budynek wyburzyć, odsyłając jego bywalców do nowej siedziby, przypominającej więzienie o zaostrzonym rygorze. Daje jednak wybór – pozwala zawalczyć o klasę w grze stanowiącej wyzwanie mogące zabić jednego z nich, ale tak skonstruowane, by ryzyko dla kierownika było nieporównywalnie mniejsze. Wierny swym uczniom wychowawca podejmuje wyzwanie, mimo że ewidentnie jest ono sprytnie zastawioną pułapką.

W recenzjach wcześniejszych tomów często wspominałem, że droga ku zakończeniu idzie autorowi niespiesznie. Ucieszyłem się więc niezmiernie, gdy wreszcie pojawiła się okazja do zamknięcia choćby części wątków. Przeciwności losu czaiły się na bohaterów tak w szkole, jak i poza nią, a dyrektor był w tym momencie ostatnią przeszkodą do unormowania sytuacji klasy E pod względem czysto edukacyjnym. Co prawda, do końca mangi pozostało jeszcze siedem tomów i wiele może się wydarzyć, ale jakiekolwiek sugestie, że twórca faktycznie bierze się za główny wątek, są mile widziane. Ponieważ aktualny przeciwnik z pewnością będzie miał długą i traumatyczną historię z przeszłości do pokazana, na powrót do tematyki skrytobójstwa przyjdzie czytelnikom jeszcze poczekać. Mam więc nadzieję, że obecny wątek okaże się nie tylko wciągający, ale też zaskakujący. Opowieść o młodym nauczycielu, który stracił swój naiwny optymizm i ideały w zderzeniu z brutalną rzeczywistością, byłaby przewidywalna i rozczarowująca.