Tanuki-Manga

Zacznijmy od początku, od okładki. Okładka, a właściwie ilustracja na okładce, prezentuje się nawet lepiej niż w przypadku tomu drugiego. Roniący romantyczną łzę Henryk, cały w bieli, pełen romantycznego tragizmu, przyciska do ust złoty krzyż. Bardzo estetyczny obrazek. Niestety czcionka tytułu, tak ładnie wpasowująca się w mrok „dwójki”, teraz jest zwyczajnie niedopasowana kolorystycznie. Piękne niebieskookie chłopię pomogło mi to zignorować, ale za wyrozumiałość innych nie ręczę. Co w środku? Lektura zawartości upłynie nam na podziwianiu uwodzicielskich technik Elżbiety i zręczności, z jaką owija sobie Edwarda Yorka wokół palca, wprowadzając tym samym w życie swój niecny plan zemsty oraz zupełnie nieświadomie pchając kraj ku kolejnej wojnie domowej.

Knują również Lancasterowie, ale niewiele mogą wskórać bez swojego króla, Henryk bowiem, jak czytelnik pamięta, wyruszył na włóczęgę w poszukiwaniu Ryszarda. Ryszard, nie wiadomo dlaczego i trochę wbrew sobie, również o Henryku myśli. I zupełnie przypadkiem (no, prawie) dochodzi do kolejnego spotkania. Dzieją się potem rozmaite, bardzo urocze rzeczy, które wzruszyły moje serce, np. gotowanie zupy. Szkoda, że żadnemu z nich nie jest pisane długotrwałe przeżywanie prostego szczęścia. Oto Edward Lancaster depcze Henrykowi po piętach. Kiedy zobaczy ojca z Ryszardem, zinterpretuje sytuację po swojemu i w jego sercu wzbierze mieszanina zazdrości i nienawiści. Wdawanie się w szczegóły zepsuje przyjemność czytania. Reasumując: dramaty straszne, intrygi, ścierające się namiętności i nagłe zawieszenie akcji w pełnym napięcia momencie.

Technicznie tomik wygląda tak jak poprzednie. Jakość druku, papier i czcionki pozostają dobre, tłumaczenie zadowalające, wyjątkowo nie znalazłam nic, czego mogłabym się czepiać bez bycia irytująco drobiazgową.