Tanuki-Manga

Wątek księdza i jego matki dobiega końca zaskakująco szybko, choć pojawia się tu jeszcze jedna, znana nam już zresztą postać, okazująca się spiritus movens całego zbrodniczego przedsięwzięcia. To daje okazję, by opowiedzieć nieco o przeszłości pana Tsuru i pokazać kierujące nim motywy. Kuroko wydaje się w tym epizodzie zaskakująco uprzejma i delikatna, jakby przeczuwała, że to nie ona jest tu główną bohaterką. W istocie, Tsuru dostaje swoje pięć minut, a Kuroko przypada osobliwa rola głosu rozsądku zamiast zwyczajowego odgrywania amoralnego demona. Pozostaje pytanie, czy to zamierzone, czy też mamy do czynienia z pewną niekonsekwencją. Z drugiej strony, przyzwyczailiśmy się chyba, że Kuroko jest postacią o wiele bardziej złożoną, niżby się to mogło na pierwszy rzut oka wydawać.

Przyznam, że mimo zaskakującego nawet rozwiązania finał tej opowiastki ciut mnie rozczarował. Przyczyną tego jest fakt, że wątek ukrytych chrześcijan okazał się wyłącznie pretekstem i nie stał się sednem fabularnym tej historii. Choć można się było tego spodziewać, to jakoś tam liczyłem, że może jednak dostaniemy w tym temacie coś więcej.

Nowy epizod rozpoczyna się dość spokojnie, od wspólnych zakupów Aiko i Rinko. Ta dwójka ewidentnie zbliża się do siebie i Rinko ma coraz większe trudności z ukryciem, że zaczyna traktować Aiko jak matkę. Jest to także kłopotliwe dla starszej z bohaterek, która widzi w dziewczynie kogoś, kogo chciałaby chronić, ale nie jest pewna, czy byłoby to do końca uczciwe. Ich dylematy przerywa jednak przypadkowe odnalezienie trupa jednego z mistrzów szermierki. Przebywająca w okolicy dziewczyna okazuje się dawną przyjaciółką Aiko. Ze względu na zagadkowe okoliczności śmierci Kuroko wydaje się osobą szczególnie predysponowaną do przeprowadzenia śledztwa.

Cała ta historia jest powrotem Murcielago na bardziej japońskie tory. Autor nigdy nie krył, że chociaż umieścił akcję w fikcyjnym mieście, stara się, aby jego manga miała umocowanie w japońskiej tradycji. Tu na warsztat poszła szermierka, co staje się także pretekstem do wprowadzenia nowej postaci, tym razem jednak nie takiej, która momentalnie wpadałaby w oko głównej bohaterce. Zresztą Kuroko niemal do samego końca tomu pozostaje jakby na drugim planie wydarzeń.

Tradycyjnie oprócz tego wszystkiego dostajemy kolejną porcję kulinarnych rozważań autora, nadal związanych głównie z rybami. Przyznam, że cieszy mnie, iż nie jestem ich amatorem, bo inaczej każdorazowo po lekturze Murcielago byłbym głodny. Ciekawostką jest natomiast wyjątkowo mała liczba akcentów erotycznych w tym tomie. Dostajemy zaledwie jedną króciutką scenę seksu, na dodatek o charakterze czysto humorystycznym. Nawet dodatkowa opowiastka poświęcona jest tym razem łowieniu ryb.

Jedenasty tomik nie przynosi żadnego istotnego przełomu, jeśli chodzi o główny wątek fabularny. Finał dziesiątego mógł sugerować nadejście jakiegoś punktu zwrotnego. Tymczasem tu dostajemy zaledwie jedną ważną informację i to wszystko. Trudno się oprzeć wrażeniu, że autor trochę rozciąga fabułę, choć przynajmniej robi to na tyle zgrabnie, iż manga nie nudzi czytelnika.