Tanuki-Manga

Zagadka zabójczyni mistrzów miecza zostaje rozwiązana – winną jest nie tyle Hikaru, co jej starsza siostra, Kurono, a właściwie jej osobowość, która przejęła kontrolę nad młodszą siostrą. Nie zmienia to faktu, że Kuroko ma sporo problemów z pokonaniem zabójczyni. Na szczęście może liczyć na pomoc Rinko oraz Aiko. Koniec końców, wszystkie panie wychodzą z niebezpieczeństwa obronną ręką – nawet Hikaru dostaje drugą szansę. Tymczasem jednak pojawia się kolejny problem…

Wspólnota Virginal Rose podejmuje decyzję o przeniesieniu grobu byłej guru, Gold Marie. Po wykopaniu trumny Narumi zauważa, że nic nie świadczy o tym, by ciało ulegało rozkładowi. Zaniepokojona postanawia ją otworzyć i odkrywa brak szczątków. Jakby tego było mało, miastem wstrząsa seria makabrycznych zbrodni – ktoś lub coś morduje ludzi, wyrywając im fragment szyi. Czyżby te dwie sprawy były ze sobą powiązane?

Cóż, tom trzynasty kontynuuje i kończy wątek mistrzów miecza, acz trudno uznać ostatni pojedynek Hikaru z Kuroko za wyjątkowy. Efektowna walka z płomieniami w tle szybko ustępuje miejsca rozmowie, poza tym nietrudno zauważyć, że gdyby nie pomoc Rinko i niespodziewana interwencja pani Aiko, Kuroko mogłaby źle skończyć. Chociaż humor nie opuszcza jej aż do końca. Druga część mangi to zaledwie wprowadzenie do kolejnej historii, ale już teraz wiele wskazuje na to, że dużą rolę odegra w niej Narumi.

Jakość wydania nie zmieniła się, zarówno druk, jak i tłumaczenie są w porządku, chociaż onomatopeje zasłaniające pół rysunku potrafią irytować, ale zdaję sobie sprawę, że akurat z tym niewiele można zrobić. Tomik rozpoczyna kolorowa ilustracja z roznegliżowaną Hikaru oraz znajdujący się na drugiej stronie spis treści, zaś kończy dodatek opowiadający o wyprawie Hinako i Narumi na plażę w celu nazbierania nożeńców. Ostatnie strony zajmują stopka redakcyjna i reklamy własne wydawnictwa. Natomiast pod obwolutą skrywa się krótki wykład sensei Koumori na temat złych ludzi.