Tanuki-Manga

Craft próbuje dowiedzieć się czegoś więcej na temat tajemniczej księgi, w której spisane są informacje na temat łatwej, ale niezwykle szkodliwej dla środowiska metody wydobycia miedzi. Aby zapobiec zrujnowaniu ojczyzny swej towarzyszki, nasz młody kupiec stara się zdobyć księgę na własność. Równocześnie dostaje bardzo ciekawą propozycję od Eve, propozycję, która może zaważyć na jego przyszłości.

Z jednej strony w tym tomiku nie dzieje się dużo – ot, Craft i spółka zbierają informacje na temat księgi, zasięgają języka zarówno wśród kupców, jak i zwykłych ludzi, a wydawałoby się dużo ważniejsza kwestia targu pomiędzy dwoma miastami rozwijana jest w tle. Z drugiej te kilka wydarzeń, których jesteśmy bezpośrednimi świadkami, ma ogromne znaczenie, zwłaszcza cała kwestia jednorożca – jest on nie tylko istotny dla fabuły, ale także służy jako element budowy świata, dowód na to, że magia wciąż jest obecna, choć wyraźnie znajduje się u schyłku swego istnienia. Oprócz tego ciekaw jestem, jaka będzie ostateczna odpowiedź Crafta na całkiem intratną, choć niewolną od ryzyka propozycję Eve. Na to jednak przyjdzie nam trochę poczekać.

Jeśli chodzi o rozwój postaci, to na pewno pierwsze skrzypce gra tu Eve Boland, kupiec z północnej części miasta i zarazem jedna z najważniejszych w nim figur. Najprościej można ją opisać jako portret współczesnego ideału kobiety – silnej, niezależnej i stojącej na równi z mężczyznami z tego samego zawodu (a może nawet ponad nimi), ale jednocześnie ludzkiej. Eve nie jest chodzącym ideałem czy ucieleśnieniem wojującego feminizmu, to normalna kobieta, z własnymi aspiracjami i przywarami, która chwilowo potrzebuje pomocy Crafta, by wydostać się z tarapatów, w jakie wpadła. Tym, co zapewne rozczaruje część czytelników, jest brak jakiegokolwiek romansu, czy nawet zalążku takowego pomiędzy dwójką kupców, ale szczerze mówiąc, po mojej przygodzie z haremami w wydaniu japońskim zapewne plułbym tym dalej niż widzę. Udowadnia to też, że świat nie musi i nie kręci się wokół bohatera tylko dlatego, że jest on bohaterem, co również zapisuję mandze na plus. Kolejną ciekawą postacią jest szef kantoru z Kellube, Keyman. Nie wiemy o nim zbyt wiele, ale swoboda, z jaką prowadził rozmowę z Craftem, a także determinacja i inteligencja czynią z niego bardzo ciekawego „antagonistę”. Poza tym dalej możemy podziwiać, z jaką naturalnością autorowi przychodzi kreowanie rodziny z grupy niemal kompletnych nieznajomych (wyłączając oczywiście parę głównych bohaterów) i jestem niemożebnie ciekaw, jak dalej potoczą się losy Kolla, gdy już przyjdzie mu odłączyć się od Crafta i Horo.

Tym razem wreszcie mam co skomentować w kwestii jakości wydania, ale nie są to zwyczajowe pochwały. Na kilku stronach mangi wyraźnie widać, że kadry zostały przycięte, co powoduje niewielkie przycięcie tekstu (jest on jednak czytelny, po prostu wygląda mało estetycznie). Poza tym nie zauważyłem żadnych uchybień – standardowo nie wszystkie strony są ponumerowane, tłumaczenie bardzo dobrze wpasowuje się w nastrój opowieści, a grafika utrzymuje bardzo wysoki poziom.

Powiedziałbym, że tomik dziewiąty jest w pewnym sensie wyjątkowy. Pomijając kwestie techniczne, jest to bodaj pierwszy raz, gdy przyjdzie nam dłużej poczekać na wydanie kolejnego tomiku, a dodatkowo obecny kończy się w bardzo ciekawym punkcie i zostawia nas z mnóstwem pytań. Właśnie z tych powodów, a także zwyczajnie dlatego, że jest to jedna z nielicznych bardzo dopracowanych mang, polecam zapoznanie się z jej zawartością. Dziewięć tomików wystarczy akurat na kilka dni lektury i nie trzeba się przejmować, że już za chwilę trzeba będzie kupować kolejne. Ja natomiast nie mogę się doczekać kolejnego epizodu przygód Crafta i Horo.