Tanuki-Manga

Potyczka oddziałów najemników bynajmniej nie zakończyła się całkowitym zwycięstwem Myulego i jego ludzi, a nasi bohaterowie nadal muszą uciekać przed dużo większą armią do Svernell. Jednak nawet tam nie czeka ich ciepłe przyjęcie, jako że władca miasta nie jest zbyt skłonny narażać go na potencjalne oblężenie. Jak tym razem wywiną się z opresji nasi bohaterowie i czy zdołają wyjść z tej sytuacji obronną ręką, czy jednak będą zmuszeni do kompromisów?

Ostatni tom można podzielić na dwie części – zakończenie wątku z kompanią Debau, które do samego finału trzyma w napięciu, bo wygląda na to, że tym razem przyjaciele głównych bohaterów nie wyjdą cało z tej awantury, oraz krótki wycinek z życia Horo i Lawrence’a tuż przed ślubem, a także przygotowania do otwarcia zajazdu U Wilka i Przypraw. Muszę przyznać, że druga część bardziej przypadła mi do gustu ze względu na spokojniejszy ton, którego brakowało przez ostatnich kilka tomów. Miło było wreszcie zobaczyć, jak żyje się naszej parce we własnym domu, choć przyznam, że odczuwałem odrobinę żalu na myśl, że już nie wyruszą na wozie kupieckim Lawrence’a ku nowym miastom, by spotkać nowych ludzi i przeżyć kolejne, czasem niebezpieczne, ale zawsze ekscytujące przygody.

Jak na ostatni tomik przystało, jakość zarówno grafiki, jak i samego tekstu utrzymuje się na bardzo wysokim poziomie. Jedynym błędem, który udało mi się zauważyć, było użycie angielskiego słowa zamiast polskiego, ale poza tym tekst jest wolny od wpadek. Na obwolucie jak zwykle znajdziemy parę bohaterów, tym razem przygotowujących się do ślubu, podobnie jak na monochromatycznej okładce. Wewnątrz tomiku na samym początku znajdują się trzy kolorowe strony, z czego jedna przeznaczona jest na tytuł mangi, jedna na scenę podobną do tej z obwoluty, a ostatnia na spis treści. Na samym końcu znajdziecie podziękowania od autora mangi, autora light novel, a także ilustratora tychże, oraz krótki, bardzo mocno rozbierany dodatek.

Jest mi strasznie przykro, że to już koniec. Możliwość ponownego przeżycia przygód Horo i Lawrence’a, tym razem do momentu, do którego powinno było dotrzeć anime tych kilka(naście?) lat temu, była cudowna, ale jak wszystkie dobre rzeczy, tak i ta historia musi mieć swój koniec. Nie jestem pewny, czy jakaś inna seria będzie w stanie zastąpić mi Spice & Wolf, bo zajmuje ono szczególne miejsce w moim sercu, ale mam nadzieję, że nie tylko ja tak dobrze bawiłem się razem ze Zmyślną Wilczycą Horo i Lawrence’em.