Tanuki-Manga

Biorąc pod uwagę jej dość wysoką sprzedaż, nie sądzę, aby mogła nie wyjść u nas w całość.

Dokładnie, w przypadku tego uniwersum aż boli marnotrawstwo potencjału (że taki jest, widać po drugiej z mang). Niestety, twórcy poszli w fanserwis, a nie w fabułę (co ciekawe, w NGE nie brakowało i jednego i drugiego, więc da się to znośnie połączyć, jak widać).

Souji Sato ma to swoje nieszczęsne Triage X, które tworzy równolegle i podejrzewam, że to jest jeden z powodów, dla których HOTD stoi. A szkoda, bo Triage X jest wyjątkowo nędzne.

I niestety okazało się, że radość była przedwczesna…

Problem w tym, że nie widzę w necie żadnego sensownego źródła na temat ilości tomów tej manhuy po angielsku. Wiki milczy (ani angielska, ani rosyjska ani hiszpańska wersja hasła nie podają ilości tomów, a chińskiej i tajskiej nie podejmę się czytać, choć coś tam stoi o 1280, ale nie wiem, czy to lista tomów, zeszytów czy rozdziałów).
Comicvine, dość wiarygodne źródło, podaje 55 tomów w serii od 1988 do 1993 (co daje podane przez ciebie ok. 10 tomów rocznie, więc mogłoby się zgadzać).

Na razie zbliżam się do setnego, więc nie jestem pewien, czy będę miał w sobie dość samozaparcia, by dotrzeć aż tak daleko. Niemniej, póki co, Lucy zachowuje się jak Usagi Tsukino, walcząc głównie miłością i sprawiedliwością (tyle, że jej moce na tym nie bazują, a szkoda, bo wówczas byłaby zaiste potężna). Owszem, humor jest zaletą tej mangi. Co do uczuć – niewiele jest shonenów, gdzie traktuje się je poważnie, w końcu to mangi docelowo tworzone dla młodych chłopaków, dla których liczą się efektowne nawalanki, a nie romanse.

W zasadzie wszystko to, przy odrobinie dobrej woli, znajdzie się w niemal każdej mandze shonen, ba, nawet w zachodnich kreskówkach czy historyjkach tego typu. Nihil novi, a takie serie nie pretendują do miana bycia oryginalnymi czy przełomowymi. Nie tego szukam, sięgając po nie (dlatego też niezmiernie rzadko po shoneny sięgam – zwykle bowiem oczekuję po czytanej mandze czegoś więcej niż serii pojedynków).

Projekty postaci są może ciut podobne, ale pod kątem fabuły podobieństw nie widzę (wyjąwszy te naturalne, wynikające z przynależności gatunkowej). Poza tym, rysunek z Fairy Tail jest mniej chaotyczny, przez co dobrze mi się ten komiks czyta. Acz jestem dopiero po pięciu tomach. W tej okolicy „One Piece” już mnie męczył, „Fairy Tail” jeszcze to się nie udało.

Po lekturze pierwszych tomów tej, w sumie nie najgorszej mangi, zastanawia mnie na razie jedno – do czego, poza okazyjnym świeceniem cyckiem, służy główna bohaterka?

Studio JG wyda ten komiks w lipcu w Polsce.

Niekoniecznie. Wystarczy, że mają w tej chwili załatwioną jakąś licencję z tego wydawnictwa, a jeszcze jej nie upublicznili.
Zresztą, przecież zawsze możesz skierować takie pytanie do samego wydawnictwa.

Ty tak poważnie? Serio sądzisz, że japońska firma będzie pisać maile w jakimś pogańskim języku i przejmować się tym, skoro może do tego wykorzystać swojego lokalnego przedstawiciela?

Jak widzisz, istnieje. JPF i Waneko widać mają inaczej skonstruowane umowy.

Cytując komunikat Studia JG:

Zgodnie z obowiązującymi nas umowami licencyjnymi blokujemy działalność agregatorów skanlacyjnych dla wszystkich tytułów powiązanych z nami wydawnictw japońskich. Nie przekłada się to jednak na to, iż zablokowane tytuły będą wydane w Polsce.

To chyba wszystko wyjaśnia.

Zaskakująco dobra manga. Nie spodziewałem się czegoś takiego po autorce tasiemcowego shonena. Tymczasem „Silver Spoon” to kapitalny humor, bardzo fajne postaci i, co dziś niezmiernie rzadkie, oryginalna tematyka. Owszem, ignorancja bohatera bywa zaskakująca (żeby nie wiedzieć, skąd się biorą jajka?), jednak nie wali to po oczach. Nie zazdroszczę recenzentowi, bo ocenić, na ile to wszystko jest zgodne z realiami (a w mandze jest dużo gadania i to także agroslangiem) będzie wyzwaniem. Niemniej, czyta się przyjemnie. Oby tylko nie zmieniło się w tasiemiec. Tu naprawdę wystarczy 5­‑10 tomów, więcej nie trzeba.

JPF najprawdopodobniej wyda Another w Polsce w tym roku.

Karneval będzie miało anime wiosną. To chyba wszystko wyjaśnia.

Nie każdego, większość została, zakryto tylko kilka z udziałem najmłodszych. Też uważam, że to dziwne, ale cóż, biorąc pod uwagę, że polskie prawo zrównuje obrazek narysowany z fotografią i filmem, to mamy to, co mamy.

Jedno z polskich wydawnictw (prawdopodobnie Waneko) wyda tę mangę w Polsce.

Lepsze to niż w piątym tomie Video Girl Ai, gdzie wylatywały całe kadry. Choć tam to już robota Japończyków, którzy dostarczyli Waneko ocenzurowane wydanie.

Nigdzie na świecie nie podaje się takiej informacji na mangach. Na korzyść Waneko świadczyć może, że i tak było to wcześniej podane m.in. na ich forum.

Twierdzą, że zrobili to po konsultacjach prawnych, z powodu wieku tej akurat bohaterki.

Gdzie tam strasznie, jeden dłuższy dymek i kilka onomatopei.

Zakończone zostały:
- Gunsmith Cats
- Kamikaze Kaito Jeanne
- Eden
- Brzoskwinia
- Exaxxion
- Gundam Wing
- Skrzydła Serafina
- Takamegahara
Nie ukończono:
- Ranma 1/2
- Inuyasha
- Kenshin
- Usagi Yojimbo
- Miecz Nieśmiertelnego

Bo Egmontowi sprzedaż przestała się opłacać, zatem zamknął serię przed jej zakończeniem, jak większość wydawanych przez siebie dłuższych mang.