Tanuki-Manga

Oto przed nami rozstrzygnięcie finału Jesiennych Wyborów. Fabuła poprzedniego tomu urwała się w momencie, gdy Souma miał dodać składnik, który zmieni ocenę jego dania. Biały bulion z mlekiem sojowym dopełnia takikomi gohan. Jest szał, dyrektor traci ciuchy, a Nakiri wspomina pierwszą miłość. Ale czy to wystarczy, by wygrać? Wszyscy trzej konkurenci wykazali się umiejętnościami kulinarnymi na wyrównanym poziomie – jak zatem wybrać najlepszego kucharza? Kryterium, na podstawie którego postanowiono dokonać wyboru, została specjalność kucharza.

W międzyczasie otrzymujemy dodatkowe informacje o przeszłości ojca Yukihiry. Jest to zaledwie preludium do dłuższej opowieści o młodości największego rywala Soumy. Poza tym sporo kadrów poświęcono na retrospekcje z dzieciństwa Hayamy i jego relacji z Jun. Wyraźnie widać, że coś jest na rzeczy między tą dwójką, ale czy ten wątek doczeka się romantycznego finału, trudno stwierdzić.

Przechodzimy do kolejnego etapu żywota pierwszaków w akademii. Stagiaire – bo tak nazywają się praktyki w Tootsuki – pozwalają młodzieży wykazać się w pracy w prawdziwej restauracji. Żeby nie było tak łatwo, to nie są zwykłe praktyki, które wystarczy „przeżyć” – uczniowie muszą udowodnić swoją wartość. Dosłownie mają zostawić po sobie „ślad”. Tym sposobem Souma, sparowany z Arato Hisako, trafia do restauracji Mitamura, serwującej kuchnię w stylu zachodnim i obleganej przez podróżujących shinkansenem. Souma wraz z Arato wchodzą w rolę Magdy Gessler i niczym w Kuchennych rewolucjach odmieniają oblicze restauracji. Bez rzucania patelniami.

Jakość wydania nie odbiega od poprzednich tomów. Pod obwolutą, tak dla odmiany, pojawia się zrelaksowany Souma. Ponownie mamy do czynienia z wysokiej jakości drukiem, czernie są głębokie, a gama szarości bogata. Tłumaczenie wypada nieźle, chociaż jak mantra powracają mało konkretne sformułowania w opisie terminów kulinarnych. I niech mi ktoś wyjaśni zasadność tłumaczenia przy każdym ponownym pojawieniu się tego terminu w mandze, czym jest „umami”. Poza główną fabułą w tomiku znalazło się miejsce na jeszcze trzy krótkie opowiastki, z czego jedna jest występem gościnnym w stylu ukiyo­‑e. Tom wieńczy reklama innych mang wydawnictwa.

Souma rozpoczyna symboliczną wędrówkę w poszukiwaniu „własnej” kuchni, ponieważ do tej pory próbował tylko dorównać swemu ojcu. Czy kolejne doświadczenia w Akademii Tootsuki pomogą mu w dalszym rozwoju?