Tanuki-Manga

Nasi bohaterowie, wycieńczeni zdobywaniem labiryntu i stoczonymi tam walkami, nie są w stanie stawić czoła kolejnym adwersarzom, którzy czekali tylko na ich powrót, by ponownie zaatakować. Na szczęście w ostatniej chwili przybywają im z odsieczą trzej generałowie Sindbada, a zarazem ich nauczyciele: Yamraiha, Masrur i Sharrkan. Każdy z nich zastaje na miejscu godnego siebie przeciwnika, więc wywiązuje się zaciekła walka, podczas której uczniowie (a my wraz z nimi) mogą podziwiać umiejętności swoich mentorów. Wydawałoby się, że zagrożenie ze strony Al­‑Thamen zostało tymczasowo zażegnane, lecz nie! W tym samym czasie magi cesarstwa Kou, znany nam już Judar, postanawia wtargnąć do samego serca Sindrii i zasiać trochę chaosu. A pamiętacie jeszcze, że Hakuryu został w labiryncie ugryziony przez węża? No więc skoro wrogowi nie udało się nic ugrać frontalnym atakiem, wyciąga on również swoje ciemne macki i tym razem próbuje podstępem narzucić klątwę śmierci na Aladyna, Alibabę i Sindbada.

Al­‑Thamen ośmieliło się wtargnąć do Sindrii, więc król Sindbad nie zamierza oczywiście na to przymykać oczu – będziemy mogli podziwiać go w walce, a także dowiemy się nieco więcej o nim samym. Władca idealny? Na pierwszy rzut oka tak, na drugi… cóż. Sindbad jest wyrachowany, a przy tym nie przepuści okazji, by zmanipulować… znaczy, zwerbować kolejne potencjalne „asy” w swoje szeregi. Pojawienie się Judara też było ciekawe – wprawdzie klasyczny z niego psychol, ale jego zmienne nastroje powodują, że trudno przewidzieć, co za chwilę zrobi, przez co jest ciekawiej. Jego deklaracja wypowiedzenia wojny, choć niemająca oficjalnej mocy, wprowadza niemałe zamieszanie, zwłaszcza w przypadku Kogyoku i Hakuryu, członków rodziny królewskiej cesarstwa Kou, goszczących w Sindrii. Gdy bitewny kurz opada, czas się też zastanowić co dalej… No bo „drużyna” już zebrana, czy więc dadzą się usidlić i zapuszczą tutaj korzenie? Ha! Pomimo starań Sindbada Aladyn nie daje się tak łatwo „sprzedać”. Głodny wiedzy młody magi postanawia skierować dalsze kroki ku akademii Magnostadt… jednak bez Morgiany i Alibaby. Czy to oznacza, że drużyna rozjedzie się teraz na cztery świata strony?!

Tom dwunasty wita nas kolejną śliczną okładką, tym razem przedstawiającą króla Sindrii w jednej ze swoich licznych bitewnych form – mianowicie po użyczeniu mu mocy przez dżina Fokalora. Ciąg dalszy polskiego wydania jest dokładnie tym samym, do czego zdążyło nas już przyzwyczaić te kilkanaście tomów: tłumaczenie jest rzetelne, literówek nie odnotowałam, a jedyny mankament to zbyt duże marginesy tekstów w niektórych dymkach względem krawędzi strony. Na samym końcu znajduje się dodatek, będący humorystyczną rozmową pomiędzy dwoma magi: Judarem i Aladynem, którzy debatują, kto jest najlepszym kandydatem na króla.

Fabularnie tom dwunasty stanowi zakończenie wątku nie tylko zdobywania kolejnego labiryntu, lecz także wspólnej podróży Alibaby, Aladyna, Morgiany i Hakuryu. Silnie zostaje też zaakcentowane, że to koniec wstępu – czas poznać wielkich graczy, którzy będą mieli wpływ na przebieg epickiej historii, która zapewne rozegra się na naszych oczach w kolejnych (licznych) tomach. Jako ciekawostkę dodam też, że od tego tomu rozpoczyna się ten fragment historii, który został zekranizowany w drugim sezonie anime, czyli Magi: The Kingdom of Magic. No, to do kolejnego tomu!