Tanuki-Manga

W Impel Down trwa bunt osadzonych, którzy, korzystając z zamieszania spowodowanego „akcją” Luffy’ego, próbują się wydostać z więzienia. Sam zainteresowany z pomocą nowych, nieoczekiwanych sojuszników próbuje wrócić z poziomu szóstego na powierzchnię. W tym samym czasie Ace jest pakowany na statek, który ma go dostarczyć na miejsce egzekucji, a w Marineford trwają gorączkowe przygotowania do wojny z Białobrodym i jednocześnie poszukiwania Czarnobrodego, który gdzieś się zapodział… A który właśnie znajduje się pod murami więzienia w sobie tylko znanym celu.

O ile zejście w dół było w miarę łatwe, o tyle przebicie się w górę, gdy na drodze stają strażnicy, personel nadzorczy, bestie, tysiące żołnierzy, Hannybal i przede wszystkim naczelnik Magellan, wydaje się prawie niemożliwe. W sukurs jednak nieoczekiwanie przychodzi Luffy’emu właśnie Czarnobrody, bezwiednie torujący dla niego dojście od górnych poziomów i wspaniałomyślnie powstrzymujący się, chwilowo, od walki z bohaterem. Dzięki temu, niezwykłym zdolnościom Jinbe oraz poświęceniu jednej osoby całej gromadzie udaje się wydostać z więzienia, zdobyć statek i podążyć w stronę Marineford, by uwolnić Ace’a.

Pominąwszy walki, które w tym momencie są główną treścią tego epizodu, czytelnik otrzymuje także pokaźną porcję informacji o samym świecie i niektórych bohaterach, o zaskakujących powiązaniach niektórych z nich z samym Gold Rogerem oraz o poczynaniach marynarki bawiącej się w Heroda. Cóż, nie jest to sympatyczny świat, gdy w grę wchodzi pokazanie siły przez czynniki rządowe, natomiast prezentacja tychże zgromadzonych aktualnie pod i w obrębie murów Marineford wygląda zaiste imponująco. Równie imponująco jak zmierzająca ku nim flota piracka.

Pod względem napakowania kadrów szczegółami autor jak zwykle przechodzi sam siebie; często trzeba się dobrze wpatrywać, by uchwycić wszystkie szczegóły, nawet na dalszym planie. Na szczęście, ze względu na dynamikę scen, wiele z nich jest rozłożonych na dwie strony, co wcale nie umniejsza ich szczegółowości. A nawet obrzydliwości, jeśli się przyjrzy efektom działania trucizny Magellana. Do tłumaczenia nie mam jak zwykle zastrzeżeń. Zważywszy na to, że było go dosyć dużo (wliczając poezję!), zachowanie indywidualizmu wypowiedzi przy takiej gromadzie postaci naprawdę jest sztuką.

Z dziesięciu rozdziałów tylko jeden otwiera rozkładówka, tym razem prezentująca Luffy’ego wraz z towarzyszami z więzienia, natomiast pozostałe rozpoczynają się kartą z „Krótką historią poboczną”, dwuczęściową, przedstawiającą aktualne położenie pozostałych Słomkowych. Na początku znajdziemy streszczenie dotychczasowych wydarzeń oraz krótkie informacje o aktualnych postaciach. W SBS natomiast autor tłumaczy m.in., dlaczego nie korzysta z pomysłów czytelników, odpowiada na pytania i wyjaśnia różne aspekty świata. Znajdziemy tu także grę­‑labirynt narysowaną przez fana oraz projekt fanowski załogi Słomkowych ze zmienioną płcią.